برخی از سخنرانان برایم شناخته شده بودند ، برخی دیگر کمتر. مثل همیشه مشتاقیم بدانیم سخنرانان از کجا می آیند، سابقه فعالیت شان در عرصه زنان چیست و چه تجربه ای دارند؟
معمولا بر روی دوستانی که از ایران به این کنفرانس می آیند حساسیت بیشتری موجود است. تجربه مواردی چون کنفرانس وین نشان میدهد که این حساسیت همیشه بی جا نیست.
همانگونه که همگان در جریان هستید هر سال کمیته محلی برگزاری کنفرانس سخنرانان را انتخاب و ترتیب شرکت آنان را مهیا میکند. و صد البته که این کنفرانس ها با تلاش های بی وقفه اعضای بنیاد و همچنین کمیته محلی برگزار گشته و به یکی از مهمترین گرد هم آیی های زنان در طی سال های اخیر در خارج از کشور بدل شده است.
قرار است این کنفرانس ها صدای زنان را که در تاریخ سرکوب شده است بار دیگر از طریق ارائه پژوهش های زنان زنده کند.
یکی از سخنرانان امسال خانمی بود به نام رکسانا بهرامی تاش.
ایشان از ایران نیامده است! پس حساسیت کمتری روی او موجود است، پس فراموش میکنیم که ایشان در دنیای مبارزات زنان برای برابری و رفع تبعیض کدام سو ایستاده است.
دولتها در انتخاب دوستان خویش کمتر از جنبش ها خطا میکنند. جنبش ما و دولت جمهوری اسلامی نیز از این قاعده مستثنا نیست.
لینک زیر نشان میدهد که تحقیقات ایشان در خدمت کدام جبهه است! جبهه برابری خواهی و یا جبهه ایجاد سوپاپ هایی برای حفظ نظم موجود؟
نقش ایشان در کنفرانس سال گذشته در مونترال چه بود؟ چرا دوستان کمیته برگزاری سال قبل از دعوت ایشان خودداری کردند؟
و دهها سوال بی پاسخ دیگر ...
http://www.farhangeiran.com/Liberalization-Roksana-2007.htm
(رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی در کانادا/ اتاوا)
معیار کمیته برگزاری برای انتخاب ایشان فقط جوایز ایشان بوده و یا معیار دیگری در این گزینش موثر بوده است؟
تریبون کنفرانس هایی که با تلاش زنان تبعیدی و با شرکت انبوه این زنان ایجاد میشود در اختیار چه کسانی باید قرار گیرد؟
این سوال ما را همچنان با خود مشغول خواهد کرد .
سوالی که پاسخ آن به درک ما از آزادی بیان و درک ما از جنبش زنان نیز مربوط است.
میدانم طرح این نکته دوستانی را آزرده خواهد کرد. اما صراحت در برخورد و بی پرده گویی از خصوصیاتی است که به نظرم جایی برای تامل در بیان حقایق نمیگذارد.
همه این تلاش ها، نقد ها و نوشتن ها درخدمت یک چیز قرار است باشد: مبارزه برای رهایی جنسی. و اگر در این راه موانع را نشناسیم، یاران و حریفان خود را از هم تمیز ندهیم، باز هم تاریخ خود را تکرار خواهیم کرد.
امیدوارم دوستانی که در کنفرانس شرکت داشتند با ارائه گزارشات خود و همچنین در پاسخ به این سوال سهیم شوند.
جولای 2007
کنفرانس امسال بنیاد پژوهش های زنان ایرانی نیز در مریلند آمریکا برگزار شد و در روز یکشنبه پایان گرفت.