نمي دونم نامه رو به كدوم آدرس بفرستم . همه ي وسايلم مونده تو خونه ، بايد به بابك بگم هر وقت اومد ، بگرده آخرين نامه ي تورو پيدا كنه ، كاش يه شماره تلفن ازت داشتم ، مي بيني دختر، تو عصر اينترنت من حتي يه شماره تلفن ازت ندارم . حواس ندارم كه ، اگرم داده باشي نمي دونم كدوم گوري ميندازم ، هميشه همين طوري بودم ، يادته ، يارو تلفن كه مي داد ، كف دستم مي نوشتم ، بعدم پاك مي شد . الانم رو يه تيكه كاغذ مي نويسم ، بعدش نمي دونم كاغذرو كجا گذاشتم ، "صد سالم كه بگذره درست نمي شم"، اينو هميشه بابك ميگه ، راستي بچه ها چطورن ، حتما" حسابي بزرگ شدن ، نوه دار شدي يا نه ، اين بابك ذليل شده كه اصلا" عين خيالش نيست ، هر روز با يه نفره ، فرداش دوباره دست يه زبون نفهمو ميگيره مياره خونه و ميگه اين partner منه . امروز چشم شيطون كور خيلي بهترم ، پام كه حسابي جوابم كرده ، اصلا" بدون عصاو وآگر نمي تونم راه برم ، دكترا مي گن تو اين سن و سال خيلي عجيبه كه اينجوري شدم ، مي خواستم بگم دكتر جون اون بلاهايي كه سرمن اومده اگه سر تو مي اومد كه الان جنازتم پيدا نبود ، باز ما والا خيلي جون سختيم كه هنوز زنده ايم . الان يه چند وقتيه كه اينجام ، فكر كنم از اول هزاره سوم ، الان چه سالي هستيم ؟، اينجا هيچي نيست ، يه تلويزيون دارن كه الحمدالله هميشه تارو بهم ريخته است ، مثلا" بقول خودشون كشورهاي جهان اولن ، اما صد مرتبه به ابرقو ي خودمون ، بي اغراق مي گم ، هزارمرتبه از ما عقب مونده ترن ، وقتي باهاشون حرف ميزني ، مثل مجسمه نگات مي كنن ، نمي فهمي خوشحاله ، تاييدت ميكنه ،ناراحته ، هيچي نميشه ازصورتشون فهميد .
اما تا دلت بخواد منظمن ، آدم از اينهمه نظم لذت ميبره ، البته اگه بتونه .
جام بد نيست ، اما اين سرماي لعنتي ، پدرمو درآورده ، يادته باهم ميرفتيم استخر نصيري حموم آفتاب مي گرفتيم كه برنزه بشيم ، دختر چه حالي ميداد ، خب اين بيچاره هام حق دارند مثل كشورشون يخچال فرنگي باشن ، هرچي مي بيني برف ، برف و برف . همه جا سفيد . اون وقت بين اين همه سرما و برف ميخواهي گرما داشته باشن . عينهو يخچال مي مونن ، هم خودشون ، هم كشورشون . اگه بدونم الان چه سالي هستيم ، مي فهمم چندسال اينجام ، خب بذار حساب كنم ، وقتي اومدم اينجا پا داشتم ، بابك بچه بود ، موهام نريخته بود ، چشام مي ديد ، دستام اينهمه تكون نمي خورد ، راستي بهت گفتم كه پاركينسون گرفتم ، انقدر پشت اين دستگاه تايپ نشستم كه هم مهره هام داغون شد و هم دستم ، دكترا مي گن مراحل اوليه پاركينسون هميشه از دستا شروع ميشه ، اما من مي گم از زبون شروع ميشه ، همون روز اول كه اومدم اينجا زبونم پاركينسون گرفت ، جونم درمي رفت تا يه جمله بگم . تازه گوشامم شده بودن ، يارو وقتي حرف ميزد. انگاركن براي اولين باره كه دارم يه زبون خارجي مي شنوم ، فقط اصوات بود ، انگار به زبون مريخي حرف ميزدن ، به خودم مي گفتم خب زبون اينا ريشه لاتين داره ، توهم كه انگليسي بلدي ، پس جون بكن يه چيزي بگو ، مثل عقب مونده هاي ذهني شده بودم ، پدرهرچي اعتماد بنفسه بسوزه. روزاي اول مي خواستم بگم من اصلا" لام ، كرم ، دست از سرم برداريد .طفلك بابك مونده بود با يه مادر زبون نفهم چه بكنه . اينجا بچه ها بين 6 تا يكسال زبون رو كاملا" مي فهمن اما بچه م به خاطر خنگي من تو عرض سه ماه شده بود بلبل هزاردستان ، هرجا مي خواستم برم ، بابك رو دنبال خودم مي كشوندم كه بشه ديلماجم . خلاصه اين پاركينسون زباني من تا حالا كه اينجام با من مونده ، همين جوري مي تونم تلويزيون نگاه كنم ، كتاب و روزنامه بخونم ، اما اگه بخوام با يه خارجي – ديدي به اينا ميگم خارجي – آخه اينجا ارث بابام بوده دادم به اينا يادم نمي آد كه . يادته ، مي گفتي آلزايمر درد داره يا نه ؟ منم نمي دونستم ، اما اينجا يه وقتاي همه چيزو فراموش مي كنم ، انگاركن كه همين الان از مادر بدنيا اومدي ، نه ميدوني كجايي ، نه ميدوني كي هستي ، نه ميدوني چند سالت ، نه خاطره اي ، نه گذشته اي . نمي دوني چه حالي داره ، آدماباهات حرف ميزن انگار كرهم ميشي،يه جور منگيه.خلاصه نه تنها دردنداره كه كيفم داره .كاش زودتر دچارش بشم ، اما انگار طرف مقابلت خيلي درد ميكشه ، ظاهرا" تنها بيماريه كه بيمار را اذيت نمي كنه ، اما طرف مقابلو ديوونه ميكنه .بابك كه از بس داد ميزد ، تصميم گرفتم آلزايمر نگيرم. اگه همين جوري ادامه ميدادم ، بچه م حسابي خل ميشد .منم گفتم گور باباي راحتي ، بذار بچه م خوش باشه ، واسه همينه يه وقتاي يواشكي آلزايمر مي گيرم ، اونم وقتايي كه هيچكس نيست . چي مي گفتم كه اينجا رسيدم ، يادت اون موقعا تو خيابون راه ميرفتيم چقد واسه هم آسمون ريسمون مي كرديم ، آخرشم نمي فهميدم كه چي گفتيم و چي شنيديم . اين كارا رو فقط ميشه با زبون فارسي كرد ، فكر كنم هيچ زبوني به اندازه زبون فارسي قابليت دري وري گفتن نداشته باشه ، عجب زبونيه اين فارسي . نمي فهمي ، تو كه تو خونه خودت نشستي نمي فهمي چي ميگم . آدم وقتي تو خونه خودش نيست ، بهتر مي دونه تو خونه ش چي داره . اينجا چند سالي هم دانشگاه رفتم ، مي خواستم همون رشته مو ادامه بدم اما نشد ، لامصب اين فلسفه رو به زبون فارسي كه هيچي به زبون لاتين و آلماني و فرانسه و انگليسي هم نمي فهمي ، فكر كنم خودشونم نمي فهميدن چي مي گفتن ، ازبس كه سخته ، خلاصه رفتم دانشگاه تا بتونم با زبون كوفتي اينجا ارتباط بگيرم ، نميشه ، زبونشون يه جوريه كه به دل آدم نمي شينه ، بي خود نيست اين زبون انگليسي شده بين المللي ، از بس كه خودشونم نمي فهمن چي ميگن قبل از اينكه بيام اينجا يه تحقيقي رو زبون فارسي كرده بودم. قراره فردا بابك بياد . بهش گفتم حتما" كاغذامو بياره . همه رو برات مي فرستم . يادته با هم رفته بوديم كردستان ، صد رحمت به اينجا ، اقلا" ريشه لاتين دارن اونا كه فكر كنم ريشه زبانشون به مادها يا پارتها برسه . عجب سخت بود ، مي دونستي همين زبون باعث ميشه شكل مغزت عوض بشه ، مثلا" بچه اي كه اينجا بزرگ شده ، مغزش با بچه اي كه تو آفريقاست فرق ميكنه ، بعدم خود زبون به خاطر نوع آب و هوا تغيير ميكنه ، اينو خودم كشف كردم ، مي خواستم رو اين ريشه ها كار كنم كه نتونستم.آخه صبح تا شب بايد واسه يه لقم نون سگ دو بزني ، يه چيزي ميگم ، يه چيزي مي شنوي . يادت زمستونا ساعت 4 صبح پا مي شديم بريم كوه ، چقد غرغر مي كرديم . حالا فكر كن ، هر روزت همينه ، تازه قرار نيست با دوستات بري كوه ، انگيزه مبارزاتي هم نداري ، ياروهم نيست كه بخواي دلشو ببري ، از وقتيم چشاتو وا كني تا خود شب فقط تاريكي باشه ، انگاركن كه تمام روزتو، تو شب زندگي كني . خب ديگه جوني ميمونه كه رو ريشه ها كار كني؟ رس آدم كشيده ميشه ، تازه اونم من بدبخت با يه دقيقه عقب ماندگي از اين جماعت شتاب زده ، از وقتي بيدار ميشن تا خود شب كار مي كنن ، اصلا" واسشون فرقي نمي كنه شبه ، روزه ، تاريكه ، روشنه ، فقط كار . انگار تخم اين جماعتو با كاركاشتن ، خسته نمي شن ، همين جور يه سره كار مي كنن ، اون وقت آخرهفته ايي ، سال نويي ، تعطيلاتي ، يه هو خودكشي مي كنن اول آ كه مي شنيدم شوكه مي شدم ، يارو همكارت بود ، روزي كم كم 10 ساعت باهاش بودي ، هيچي ازش نمي دونستي ، انگار كه اگه حرف بزنن ديگه زمان براي كاركردنن ندارن ، بعد از يه تعطيلي مي اومدي سركار يارو ديگه نبود ، تا چند روز همين جوري بي خبر بودي ، بعد به كارفرمات مي گفتي ، اونم زنگ ميزد به پليس ، فرداش بهت مي گفتن خودكشي كرده ، چرا ؟ كسي نمي پرسه چرا؟ انگار يه جور مناسكي بعد از تعطيلاته ، فكر نكني كه مي توني دليلشو پيدا كني ، اگه بگي تنهايي ، اينجا اكثرا" تنهان ، اگه بگي افسردگي ، اصلا" پيداش نمي كني ، انقدر همه منظم هستند كه اثري از افسردگي نيست . يارو تو خودش باشه ، اينجا همه تو خودشونن ، مرتب و تميز ، يه دليلي داره كه من و تو پيداش نمي كنيم ، يه منطقي توش هست . همين جوري الكي نيست كه يارو اوردوزكنه و بعد يه باره خودشو بكشه . بيشتر شبيه نهيليسم نيچه مي مونه ، منتهي ما اونو خونديم و هيچي نفهميديم ، اينا اونو زندگي كردن .نهيليسم بخشي از زندگيشونو ، مثل زبان ريشه هاش عجيب و غريبه ، اصلا" همين سرما خودش عامل مهميه توي نهيليسم ، تا حالا چند تا آسيايي يا آفريقايي به خاطر نهيليسم خودكشي كردن ، اونا يا همديگرو مي كشن يا از گرسنگي ميميرن ، همه شونم عاشق زندگي كردنن .
ادامه...