پس از انتشار خبر اعدام دختر شانزده ساله اى ايرانى به اتهام “اعمال منافى عفت” و اعتراض سازمان عفو بين الملل به آن روزنامه آلمانى “زود دويچه تسايتونگ Süddeutsche Zeitung” چاپ مونيخ مصاحبه اى با روت يوتنر Ruth Jüttner كارشناس بخش خاورميانه سازمان عفو بين الملل در آلمان انجام داده است كه در شماره روز پنج شنبه ۲۶ اوت چاپ شده است. در اين مصاحبه يوتنر از اتحاديه اروپا درخواست مى كند سياستى قاطع تر در برابر ايران اتخاذ نمايد.

براى سازمانهاى مدافع حقوق بشر هيچگاه ارتباط با ايران راحت نبوده است، چون دولت ايران به نمايندگان اين سازمانها اجازه ورود به ايران را نمى دهد. با وجود اين برخى سازمانها چون عفو بين الملل توانسته اند موردهايى از نقض حقوق بشر در ايران را با افكار عمومى جهان در ميان بگذارند. يكى از اين موردها اعدام دختر شانزده ساله مازندرانى عاطفه رجبى بود كه خبر آن در هفته گذشته سازمان عفو بين الملل را به شدت برآشفت. به گفته روت يوتنر، كارشناس بخش خاورميانه سازمان عفو بين الملل در آلمان اين سومين مورد اعدام نابالغى در ايران است كه تنها در سال گذشته به ثبت رسيده است و در كنار موردهاى ديگر نقض حقوق بشر قرار دارد، چون توقيف روزنامه هاى اصلاح طلبان يا احضار نمايندگان اصلاح طلب به دادگاه.

روت يوتنر اشاره مى كند به اينكه در ايران در بسيارى مواقع نقض حقوق بشر را با استناد به قواعد اخلاقى اسلامى توجيه مى كنند. براى نمونه در سال گذشته دو خواهر و يك برادر محكوم به مجازات با ضربه هاى شلاق شدند، گفته شد كه آنها رفتارى منافى عفت داشته اند. دو خواهر به خارج فرار كردند و برادرشان زير ضربه هاى شلاق جان خود را از دست داد. يوتنر به طور كلى محاكمه هايى را كه در ايران برگزار مى شوند غيرمنصفانه ارزيابى مى كند. از جمله دختر شانزده ساله اعدام شده در مازندران وكيل مدافعى نداشته است. در زندانهاى ايران بسيارى به قصد گرفتن اعتراف شكنجه مى شوند و سپس بر اساس چنين اعترافى محكوم به اعدام مى گردند. مشكل ديگر آن است كه در بسيارى از شهرهاى ايران دادستانى مستقل وجود ندارد. بازجو و قاضى يكى هستند.

كارشناس بخش خاورميانه سازمان عفو بين الملل در آلمان معتقد است كه اگر چه با كشورهايى چون ايران بايد همواره از در گفتگو وارد شد، اما گفتگوهايى كه آلمان و اتحاديه اروپا با ايران انجام مى دهند را بايد با ديدى انتقادى نگريست. اين گفتگوها تاكنون نتيجه اى نداشته اند.

به عقيده روت يوتنر اتحاديه اروپا بايد نخست به روشنى تقرير كند كه چه دگرگونيهايى در ايران در زمينه حقوق بشر بايد صورت پذيرند و سپس بيازمايد و بررسى كند كه ايا اين دگرگونيها صورت گرفته اند يا نه. زيرا تنها با هم پشت ميز نشستن و حرف زدند فايده اى نمى بخشد. براى نمونه بايد از ايران خواسته شود كه قوانينى را كه اجازه اعدام خردسالان را مى دهند، تغيير دهد.

يوتنر تاكيد مى كند بر اينكه چنانچه ايران از تغيير قوانين خود سر باز زند، اتحاديه اروپا بايست به صراحت به دولتمردان ايران بگويد كه تنها هنگامى در مذاكرات با ايران در مورد قراردادهاى بازرگانى پيشرفتى حاصل مى شود كه دولت ايران با جديت دستگاه قضايى و دستگاه قانونگزارى خود را اصلاح كند.

روت يوتنر در پايان مصاحبه خود اشاره مى كند به اينكه فعالان حقوق بشر در ايران همواره متهم مى شوند كه به عنوان جاسوس غرب عمل مى كنند. وى بر اين نظر است كه اروپاييان مى توانند از راه اعمال سياستى صادقانه در زمينه حقوق بشر به اين فعالان كمك كنند. براى نمونه اگر اروپاييان از دولت ايران به خاطر اعمال شكنجه در زندانها انتقاد مى كنند، بايد از نيروهاى اشغالگرى نيز كه بساط شكنجه زندانيان را در عراق راه انداخته اند انتقاد كنند.

صداى آلمان