سايت زنان ایران
گردهمايي اعتراضي، عليه سياستهاي زن ستيزانه صداوسيما ، عصر چهارشنبه 9 ارديبهشت، در محل سالن اجتماعات انجمن صنفي روزنامه نگاران برگزار شد و حدود 2 ساعت ادامه داشت. اولين سخنران اين تجمع كه به صورت تريبون آزاد بود، مرضيه مرتاضي لنگرودي بود. او ابتدا با تبريك اينكه رفتارNGOهاي زنان به رفتار جنبشي نزديك ميشود، گفت: يكي از مؤلفه هاي جنبش اجتماعي، اعتراض مدني است. او ادامه داد:« در قانون اساسي، هم در مقدمه، هم در متن راجع به زن و حقوق زن صحبت شده ولي بيشتر بر نقشهاي زن در خانه و خانواده تاكيد شده. مسوؤلان نيز رفتارشان بعد از پذيرش مسؤوليت با گفتارشان قبل از آن180 درجه فرق ميكند.» او سپس گفت: « در ميان رسانه ها وظايف تلويزيون به دليل تاثير فراوان و فراگير بودنش در قانون مشحص شده است. وقتي زنان و مردان ما خسته از جامعه اي سرشار از فساد و فحشا شبانه به خانه برميگردند و براي رفع خستگي به تلويزيون رو مي آورند خوشبختانه سريع به خواب ميروند ولي نسل جوان و نوجوان وقت زيادي را پاي تلويزيون مينشينند و ادبيات مبتذل حاكم بر نلويزيون به سرعت در بين آنها رواج مييابد. صدا وسيما يه هيچ وجه جامه اي را كه قانون اساسي براي انسان آرماني ميدوزد بر قامت او نمي پوشاند و جامه اي در برزنان ميكند كه بر تن او زار ميزند. و براي اينكه زنان را از چشم نامحرم دور كند حصاري از شرع و فرهنگ پدرسالار دور آنها ميكشد و سعيشان را بين آشپزخانه و اتاق خواب محدود ميكند و در عوض آنهايي را كه مدرن مينماياند در نهايت ابتذال رها ميكند در حاليكه در جامعه واقعي ما زنان از انواع نحله ه ،روشنفكر، سنتي و پسامدرن به طور مسالمت آميز با يكديگر كار وحتي زير يك سقف زندگي ميكنند. دليل اين رفتارهاي مبتذل، تفكر جنسيتي است كه با ذهنيت سنتي عقل را به مردان و عشق را به زنان ميدهد و چون عقل در حوزه عمومي نمود ميابد، عرصه هاي اقتصاد، سياست، فرهنگ و علم را از آن مردان و حوزه خصوصي را از آن زنان ميداند و ميخواهد به مردم بقبولاند كه زنان، خود حوزه خصوصي را ترجيح ميدهندو اگر گاهي وارد جامعه ميشوند از سر ناچاري است. زنان خود را ميآرايند چون دوست دارند توسط مردان مصرف شوند و مردان هم نه يكي نه دو تا ، آنقدر مصرف ميكنند تا رودل كنند و بتركند.»
سخنران بعدي « فيروزه مهاجر»بود او گفت :« اين مساله تنها مربوط به ايران نيست و در تمام دنيا تلويزيون قصد دارد ذهنيت هاي مورد نظر خود را به بينندگان القا كند كه اين مشكل نظام سرمايه داري است ، در آنجا سازمانهايي هستند كه تلويزيون را چند روز يا يك هفته در سال بايكوت ميكنند تا اعتراض خود را نشان دهند .ما نيز نميتوانيم از تلويزيون انتظار داشته باشيم كه دموكرات تر باشد، چون دموكراسي حكومتي با دموكراسي دلخواه من خيلي فرق دارد .»
سپس« فريبا داوودي مهاجر» پشت تريبون رفت . او با گفتن اين مطلب كه صدا و سيما با پخش چنين برنامه هايي، هويت زنان را نشانه رفته است، افزود: « صدا و سيما اخيرا پرده از تفكري برداشته است كه سالها بر آن حاكم بوده، كلمات مبتذل و سخيف كه در قالب طنز بكار ميرود فراوانند، مثل ضعيفه كه به طور مكرر بكار ميرود. زنان در صدا و سيما جنس چندم، تجمل پرست، سخن چين، مكار يا ابله هستند و هدف، نقش يا دغدغه اجتماعي ندارند.» او ادامه داد : « تهيه كنندگان برنامه هايي مثل بانويي ديگر، سعي دارند قبح اين عمل را بريزند و اميال خود را به جامعه تحميل كنند، غافل از اين كه اينكار به سست شدن پايه خانواده كه اينقدر از آن دم ميزنند منجر ميشود. آنها از بسياري مسائل به خاطر مصلحت ميگذرند اما در اين يك مورد، كسي را كه اعتراض كند تكفير ميكنند .»
«پريسا عشقي»، پس ازاظهار تاسف از اينكه جاي بسياري از نويسندگان و فيلمسازان بزرگ زن در صدا و سيما خالي است گفت :« هر يك ازما چقدر شبيه تصاويري هستيم كه هر روز به جاي ما نشان ميدهند و مورد تمسخر و تحقير قرار ميدهند؟ مديران سيما نميخواهند زناني را ببينند كه حرفه شان شوهرداري نيست وبزرگترين آرزويشان بچه دار شدن نيست.»
« ميترا شجاعي» به ذكر چند نمونه از سريالهاي پخش شده از تلويزيون پرداخت. او گفت: « در سريال پر بيننده اي مثل پاورچين، زنان، وراج، حسود، زودرنج، جيغ جيغو و كم طاقت هستند و يا مثل ياسمن علاقه اي كوركورانه و ابلهانه به شوهر دارند در حاليكه علاقه مردان به همسرانشان به زن ذليلي تعبير ميشود. يا در سريال پس از باران، كه زن اول پس از لطفي كه به همسرش در ازدواج با همسر دوم ميكند، خود نيز بچه دار ميشود، و نيز سريال مسافري از هند و... .»
نيره توكلي» نيز پشت تريبون قرار گرفت و گفت :« مردم هيچ يك از آدمهايي را كه ميشناسند در تلويزيون نميبينندو به دليل سياستها و سانسورهايي كه مجبور به رعايت آن هستند، كاراكترهاي عجيبي ميبينيم. مثلا مادري بعد از بيست سال پسرش را ميبيند و به جاي اينكه طبيعتا او را در آغوش بگيرد؛ غش ميكند.»
«كاوه مظفري» راهكارمقابله با سياستهاي صدا وسيما را، ترويج نگرش جايگزين يعني برابري جنسيتي و نقد كليشه هاي سنتي دانست.
