همین منبع توضیح داده است که به تعدادی از این پناهجویان در کرایز اشتورم آرن (Kreis Stormarn) ابلاغ شده تا در روز 16 آوریل با همراهی کارمندان وزارت خارجیان به کنسولگری رژیم ج.ا در هامبورگ مراجعه کنند. منبع مزبور این روش را "اقدامی معمول" بیان کرد که اداره خارجیان در مورد تمام پناهجویانی که پرونده آنها بسته شده و فاقد پاس برای برگردانده شدن به کشورشان میباشند، انجام میدهد.

شیوه ای که وزارت داخله شلسویگ- هولشتاین آنرا "معمول" نامگذاری کرده، بخشی از یک رشته فشارهای روحی- روانی میباشد که در سالهای اخیر از سوی اداره خارجیان در ایالت های مختلف بر علیه پناهجویان از کشورهای مختلف اعمال میشود.

از آنجا که بدون پاس یا برگه عبور، امکان اخراج پناهجویانی که پرونده شان بسته شده از آلمان وجود ندارد، اداره خارجیان هر شهر و منطقه به عنوان ارگان اجرائی سیاست گذاران ایالتی و کشوری، به طرق مختلف تلاش میکنند تا این اقدامات خود را زیر پوشش" بازگشت داوطلبانه" توجیه کنند.

پیش زمینه ها
توجیه گری فشارهای روحی- روانی به پناهجویان تحت عنوان بازگشت داوطلبانه (!) تا آنجا گسترده است که در سال 2006 این واژه به عنوان "واژه واژگونه" سال در آلمان اعلام شد. در واقع دولت آلمان تلاش میکند تا در قالب عبارات و واژه های "شسته رفته " با ایجاد انواع فشارها و نیز با ایجاد محدودیت های مختلف، پناهجویانی را که سالهاست در شرایط بسیار غیر انسانی زندگی میکنند مجبور به خروج از آلمان نماید.

در سالهای اخیر علاوه بر فشارهائی که فوقا به آن اشاره شده، برخی دولت های ایالتی در آلمان اقدام به استفاده از روش جدیدی با همکاری سفارتخانه های کشورهای مختلف نموده اند. برای مثال با فراخوانی دسته جمعی پناهجویانی از کشور گینه، کامرون و آذربایجان تلاش کرد تا هویت و ملیت این پناهجویان را با کمک نمایندگان سفارتخانه های کشورهای مزبور تعیین کرده و بدنبال این بود تا در چهارچوب توافقنامه های دوجانبه حتی با برگه عبور هم که شده این پناهجویان را به کشورشان اخراج نماید. (یک نمونه در این مورد)

آنچه که در مورد رژیم جمهوری اسلامی باید به آن اشاره کرد این است که در صورتی که دولتهای ایالتی در آلمان بخواهند نمایندگان این رژیم را با پناهجویان روبرو سازند، باید بدانند که این رژیم در تلاش بر خواهد آمد تا از این فرصت برای زیر فشار قرار دادن این پناهجویان استفاده کرده و آنها را مجبور به همکاری با خود نماید.

یادآوری حکم دادگاه عالی نورنبرگ
در مخالفت با چنین شیو های بود که در سال 2006 دادگاه عالی ایالتی در نورنبرگ ایجاد فشار به یک پناهجوی ایرانی برای مراجعه به سفارت رژیم و درخواست پاس برای بازگشت به ایران را محکوم کرد. زیرا در چنین حالتی پناهجوئی که زیر فشار اداره خارجیان قرار دارد ناچار به بیان حرفی بر خلاف حقیقت و خواست قلبی خود شده که با روح قانون مخالف میباشد.
بنا براین میتوان با استفاده از اینگونه احکام دادگاه ها، چه به بطور فردی و یا به بطور جمعی، در مقابل اقدامات و فشارهای اداره خارجیان استفاده نمود و در مقابل فشار های آنها ایستادگی کرد.

اگرچه تعداد ایرانیان و پناهجویان درایالت شلسویگ- هولشتاین بسیار کمتر از ایالتهای دیگر در غرب آلمان است. اما بنظر میرسد تجربه ای که قرار بود بطور آزمایشی در این ایالت "چک" شود، ناکام شده است.

برای عکس العمل سریع و مناسب در آینده، لطفا اخبار و گزارشات خود در این زمینه را به آدرس سایت ارسال کنید: if_id_de@yahoo.de