این کنگره همچنین با تشکیل گروه های کاری و میز گرد و ... در ایجاد شبکه های فعال حقوقدانان در سطح اروپا نقش مهمی داشته و دارد.
از مباحث محوری این کنگره در سال 2007 بررسی قانون "مقابله با تبعیض" بود که در آلمان پس از نزدیک به ده سال بحث و بررسی تصویب گشته است.
از دیگر موضوعات مهم مورد بحث در این کنگره بحث بر سر تهدید جانی وکلایی بود که از موکلین زن در مقابل شوهرانشان دفاع میکنند. این بحث به دلیل تهدیداتی که خانم آتش وکیل ترک مقیم برلین از طرف بنیادگرایان مسلمان دریافت کرده بود یکی از موضوعات دوره اخیر در مطبوعات آلمان هم بوده است.
در اطلاعیه مربوط به کنفرانس آمده است:" در کنار این موضوعات به موضوعاتی بین المللی نیز پرداخته خواهد شد. گزارش در باره وضعیت زنان در لهستان که به تازگی به اتحادیه اروپا پیوسته و همچنین بحث بر سر نقش قوانین و تاثیر آن بر حقوق زنان در ایران و ... از مباحثی خواهند بود که ما در این کنگره به بررسی آنها خواهیم پرداخت."
این کنفرانس امسال در تاریخ 15 تا 17 ژوئن در شهر بیلفلد آلمان با حضور بیش از 250 نفر وکلا و حقوقدانان زن فمینیست برگزار شد.

شادی امین در گروه کاری 13 با ارائه سخنرانی زنده ای با ارائه مثال از وضعیت واقعی زنان ایران به طرح قوانین موجود و روش های مبارزاتی مقابله با آنها پرداخته و رابطه این قوانین و سیستم حقوقی شرع اسلام و قانون اساسی جمهوری اسلامی را برای حاضرین تشریح کرد. پس از آن سوال و بحث حول موضوعات سخنرانی صورت گرفت . این گروه کاری مورد استقبال حاضرین قرار گرفت و قرارهایی برای ارتباطات و فعالیت های آتی گذاشته شد.
خانم غزاله نصیبی وکیل و حقوقدان ایرانی گردانندگی جلسه را به عهده داشت که در هنگام طرح سوالات ، نظر خود را نیز طرح و از خطر گرایشاتی که تلاش میکنند جنبش زنان را به لابی در چهارچوب جمهوری اسلامی و برخی رفرم های قانونی محدود کنند اشاره کرد. این نکته یکی از نکات مهم مورد جدل بود که آیا با وجود این قانون اساسی و ارگانهایی که مانع هر گونه تغییر بنیادی به نفع زنان هستند، مثل شورای نگهبان و ... تنها از تغییر قوانین صحبت کردن توهم آفرینی نسبت به نظام جمهوری اسلامی نیست؟ شادی امین در این مورد گفت:" بدیهی است گرایشی موجود است که با حذف گرایشات رادیکال درون جنبش زنان میخواهد شانه به شانه مردان اصلاح طلب و مذهبی (مثل گنجی ، باقی و ...) این جنبش را سازمان دهد. اما خوشبختانه بدنه اصلی این جنبش در مقابل این گرایش با حضور خود در خیابان ایستاده و تا کنون میدان را برای پیشبرد این سیاست خالی نکرده است. اما این خطر همواره چنین جنبشی را تهدید میکند. مباحث درون خود فعالین زن در ایران نشان از این دارد که خوشبختانه گرایشات مختلف آگاهانه حرف های خود را تا حد ممکن فرموله کرده و ابراز میدارند. از چنین منظری است که حفظ زبان مستقل زنان تبعیدی و همچنین جدل همراه با همبستگی با زنان ایران هر چه بیشتر ضرورت خود را نشان میدهد."
این جلسه توانست توجه حقوقدانان حاضر را که نگاهی انتقادی به مناسبات موجود داشتند را به وضعیت زنان در ایران جلب کرده و حساسیت آنان را بر انگیزد. در ضمن کارت پستی "شبکه سراسری همکاری زنان ایرانی (شبکه)" نیز در بین شرکت کنندگان و سخنرانان کنفرانس توزیع شد.

از دیگر مباحث مهم این کنفرانس بحث بر سر "جهانی شدن و نقد شرایط منتج از آن" بود و همچنین بررسی راه هایی برای محدود کردن کنسرن هایی که در مناطق آزاد تجاری سود آوری بیشتر را به قیمت نابودی تولیدات محلی جست و جو میکنند. این میز گر با سخنرانی خانم پروفسور تامسن که نامی آشنا برای ناقدین جنبش ضد گلوبالیسم است آغاز شد.
خانم ورونیکا تامسن و ماریا میس به همراه کلودیا فن ورلهوف کتاب معروف "زنان ، آخرین مستعمره" را در سال 1988 به رشته تحریر در آوردند، قبل از آن نیز ایشان در سال 1982 کتابی در مورد زندگی دهقانان مکزیک نوشته بود که به یکی از اولین نقد های جدی در مورد سیاست جهانی شدن امپریالیستی تعلق دارد.
در این جلسه بحث های مهمی در مورد روش کار برد سیاست در زندگی روزمره و نقش انسانها در پیش برد یا عدم پیش برد سیاست دولت ها صورت گرفت.
از آنجاییکه خانم تامسن در گروه کاری مربوط به ایران نتوانسته بود شرکت کند، در دیداری در جنب جلسات کنفرانس سوالات و نظرات خود را با تواضع و صمیمیت با شادی امین مطرح ودر مورد سیاست اروپا در مورد ایران و اسلامیست ها در اروپا مختصرا تبادل نظر کردند.

موضوعات دیگر گروه های کاری در این کنفرانس عبارت بودند از: قدرت و بازی های پیرامون آن ، سیاست نفی تبعیض در عمل، برخورد قانون با مقوله ترانس سکسوالیته و هویت جنسی دوگانه ، وضعیت زنان در لهستان ، پرداخت هزینه زندگی از طرف شوهر پس از طلاق و نابرابری موجود بین زنان شرق و غرب آلمان، تهدید وکیلانی که از قربانیان قتل های به اصطلاح ناموسی دفاع میکنند و ...
روز اول کنفرانس پس از سخنرانی کوتاه خانم پروفسور رگینا هرتزر در مورد تاریخچه و ضرورت این کنفرانس ها آغاز شد و سپس نمایشگاه نقاشی و عکس خانم باربارا دگن ، در مورد زنانه بودن سمبل عدالت افتتاح شد که با سخنرانی زنده ایشان در مورد نمونه های تاریخی رابطه زنان با عدالت ادامه یافت.
روز شنبه تمام روز بیش از 17 گروه کاری به بررسی موضوعات مختلف پرداختند. پس از پایان کار گروه های کاری برنامه پیاده روی، بازی فوتبال و رقص تنظیم شده بود که به نزدیکی و آشنایی بیشترشرکت کنندگان با هم یاری کند.
روز یکشنبه 4 گروه کاری در مورد قانون رفع تبعیض ، نهادهای حقوقی فمینیستی و ... بود.
گروه کاری دیگر که مورد استقبال قرار گرفت گروه کاری ای بود که به تبادل تجربه در مورد حقوقدانان لزبین و برخورد با آ نان در محیط کار میپرداخت.
مسئولیت این گروه کاری با غزاله نصیبی (وکیل) و سوزانه اشمیت (وکیل) بود. در این جلسه وکلای لزبین حاضر تجربیات مختلف خود را بیان کردند که متاسفانه به دلیل کمبود وقت نتوانست بحث عمیقی پیرامون آن صورت گیرد ، اما توانست با طرح این مبحث بستری برای تداوم بحث حول این عرصه تبعیض بر زنان ایجاد کند.
در بخش آخر برنامه پلنوم به بررسی پیشنهادات و طرح قطعنامه ها مشغول شد.
وکلای دستگیر شدگان درتظاهرات مربوط به نشست سران 8 کشور در روستک، قطعنامه ای را در اعتراض به وضعیت بازداشت شدگان و عدم دسترسی به وکیل و ... پیشنهاد دادند که در پلنوم تصویب شد. قطعنامه مصوبه دیگر در مورد نا برابری حقوقی زنان در شرق و غرب آلمان در مورد بازنشستگی و ... بود.

این مصوبات پس از انتشار توسط برگزار کنندگان ، در اختیار خوانندگان سایت "شبکه" گذاشته خواهد شد.