Iranian women's Network Association (SHABAKEH)

زهرا علیقلی، ۶۲ ساله به ۳ سال زندان محکوم شد / شادی امین

زهرا علیقلی، ۶۲ ساله هم اکنون در بند ۳ نسوان اوین به سر میبرد .
وی برای دیدار با فرزندان خود که از اعضای سازمان مجاهدین هستند، به عراق سفر کرده بود که پس از بازگشت به ایران، بازداشت و از سوی دادگاه به اتهام همکاری با این سازمان به ۳ سال زندان محکوم شد.

وی که درتاریخ ۲۵ تیرماه دستگیر شده ، در طی این مدت همواره اتهامات منتسب به خود را کذب دانسته است.
دستگیری این زن تنها به جرم عشق ورزیدن به فرزندانش بدون توجه به نظریات آنها بوده است. رژیم جمهوری اسلامی در اوج کشتار های وحشیانه سال های 60 و پس از آن تبلیغ"مادر نمونه" را با هدیه یخچال و فریزر به مادرانی که فرزندان "مفسد فی الارض " خود را برای اعدام به دست جانیان میسپردند مینمود و این فریب خوردگان نا آگاه را که با باوری ایدئولوژیک و یا از سر فقر و یا عدم تعادل روانی دست به همکاری با قاتلان فرزندانشان میزدند را بر صفحه تلویزیون به نمایش میگذارد تا برای دیگران درس عبرتی گردد. شمار این نوع مادران اما از تعداد انگشتان دست تجاوز نکرد ودر مقابل این سیاست رژیم، خانواده های زندانیان سیاسی و جانباختگان خود به نیرویی عظیم در مبارزه بر علیه رژیم جمهوری اسلامی و در دادخواهی برای خون های بر زمین ریخته شده بدل گشتند. مادر سلاحی ها، مادر معینی ها، مادر لطفی، مادر شایگان و ... نمونه های برجسته ای از این زنان هستند که بی عدالتی بر فرزندانشان و سیاست سرکوب و جهل این رژیم را بر نتافتند و در مقابل آن ایستادند.
امروز نیز زهرا علیقلی به جرم عشق به فرزندانش و عدم پذیرش قواعد رژیم در سن 62 سالگی به زندان انداخته میشود. شاید این زندانی سیاسی به دلیل مرز بندی و اختلافات جریانات اپوزیسیون با سازمان مجاهدین که فرزندان او با آنها همکاری دارند از همدلی و پشتیبانی نیروهای اپوزیسیون نیز محروم شده است!
اما زمانی که برای آزادی گنجی و منتظری دست به قلم برده و به درستی آزادی آنها را خواهان میشویم ، نباید اجازه دهیم که زهرا علیقلی ها در سکوت فراموش شوند.
مادران همه ما غم دوری ، وحشت بازجویی ها و نگرانی هر تماس با فرزندان تبعیدی خود را هر روز تجربه میکنند. آنانی نیز که فرزندانشان دستگیر شدند طعم تلخ انتظار ملاقات و تحقیر و تهدید ها را بارها کشیدند و برخی تا آزادی فرزندانشان تاب نیاوردند. و آنهایی نیز که داغ فرزند دیدند هرگز نور زندگی به چشمانشان باز نگشت. این دلسوختگان در آزادگی و ایستادگی شان مظهر مقاومت و پایداری شدند .
اگر این روزها به احکام صادره علیه فعالین جنبش زنان و یا کارگران زندانی دست به اعتراض میزنیم میتوانیم از فرصت های مناسب برای اعتراض به اسارت زهرا علیقلی نیز استفاده کنیم. متاسفانه در اعتراضات داخل کشور از چنین زندانیانی اسم برده نمیشود .

شبکه سراسری همکاری زنان ایرانی