آيا صدای اعتراض زنان در افغانستان را که تن و جانشان جولانگاه رقابت های طالبان و ساير جريانات اسلامی، دول اشغالگر غربی و دست نشاندگان آنان شده است را می شنويد؟

آيا صدای فرياد آن زن ايرانی که با درد شلاق و حجاب اجباری بر تن در آستانه سنگسار است را می شنويد؟

آيا صدای اعتراض زنان آمريکا که هر ۶ ثانيه يکی از خواهرانشان قربانی تجاوز جنسی است را می شنويد؟

آيا شاهد افزايش روزانه تعداد زنان قربانی خشونت های مردسالارانه در کشورهای اروپايی هستيد؟

مسببن سرکوب و فرودستی زنان در يک سو قدرت های امپرياليستی مردسالارند که جنگ های تجاوزگرانه خود را تحت نام ما "زنان" و "حقوق بشر" برای مردم منطقه مشروعيت می بخشند و از سوی ديگر مرتجعين بنيادگرای اسلامی که زنان را به برده مبدل کرده اند.

�

قتل هزاران زن و کودک در افغانستان و عراق توسط بمب های خوشه ای ناپالم و فسفری، تجاوز سربازان آمريکايی به زنان عراقی، تدوين قانون اساسی ضد زن اسلامی توسط جريانات بنيادگرای اسلامی با کمک مشاوران آمريکايی و ساير دول غربی در عراق و افغانستان گوشه ای از "آزاد سازی� زنان به سبک امپرياليستها ست. از سوی ديگر جريانات مرتجع اسلامی از طريق برنامه سياسی شان در حال تشديد و گسترش سرکوب و فرودستی زنان هستند. قوانين نابرابر و مجازات های اسلامی عليه زنان و حجاب اجباری در ايران فشرده قدرت مردانه اسلامی است. تجاوز و قتل زنان و دختران در افغانستان نماد قدرت جريانات جنگ سالار و مرتجع اسلامی است.

همه اين وقايع به ما زنان می آموزد که هر راه حلی جهت رهايی و آزادی زنان در چهارچوب ساختار کنونی حاکم بر جهان همانقدر کاذب است که جستجوی رهايی زنان در چهارچوب ايدئولوژی های مذهبی از جمله اسلام.

ما زنان در ادامه راهی که سال گذشته آغاز کرديم، به دنبال ساختن جهانی هستيم بر پايه قدرت و مشارکت تمامی انسانهايی که سودی در دوام نظام های متکی بر ستم و استثمار ندارند. ما خواستار جهانی هستيم که در آن ناقص سازی جنسی زنان نه يک سنت بلکه يک جنايت محسوب شود. هيچ دختر خردسالی به � حجله � تجاوز نرود؛ هيچ زنی به بهانه � ناموس مرد � به قتل نرسد؛ هيچ زن و دختری برای خلاصی از شر خشونت مردسالاری خودکشی و خود سوزی نکند؛ هيچ زنی به جرم دوست داشتن و يا رابطه جنسی مجازات و سنگسار نشود؛ جهانی که همجنس خواهی را يک جرم و ناهنجاری تلقی نکند؛ هويت زنان با همسر و مادر بودنشان تعيين نشود. کسی نتواند زنان را به اجبار درآشپزخانه و اندرونی حبس کند و آنان را از مشارکت در توليد اجتماعی و فعاليت های سياسی محروم کند؛ زنان مالک و صاحب اختيار بدن خود باشند و بتوانند برای بچه دار شدن و يا نشدن، خود تصميم بگيرند، جهانی که برابری زنان با مردان را در تمامی عرصه ها تامين کند.

اين ها جلوه هائی از افق رهائی ماست، که بايد در دسترس ميليونها زن ستمديده قرار گيرد. افقی که به ما اميد می دهد، اميدی که به ما شجاعت و قدرت می بخشد تا بتوانيم با مبارزات اگاهانه خود آينده ای فارغ از هرگونه ستم و استثمار جنسی و طبقاتی را خلق کنيم.

زنان ومردان آزاديخواه!

روز ۸ مارس ۲۰۰۷ با پيام "نه به ارتجاع، نه به امپرياليسم، ما در حال خلق جهانی ديگر هستيم!" گام هايمان را متحد و صفوفمان را گسترده کنيم. پرچم رهايی زنان در جهان کنونی مرزی روشن بين همه ستمديدگان جهان و مرتجعين رنگارنگ امپرياليستی و بنيادگرای اسلامی است.

�

قرار ما: ۸ مارس ۲۰۰۷

در دن هاگ � هلند ۱۰ صبح ايستگاه....

کارزار مبارزه برای لغو کليه قوانين نابرابر و مجازات های اسلامی عليه زنان

ژانويه ۲۰۰۷

Karzar2005@yahoo.com

www.karzar-zanan.com