*فراخوان به گردهمايی به مناسبت هشتمين سالگرد جان باختن محمد مختاری و محمد جعفر پوينده
*پيام سيما صاحبی همسر محمد جعفر پوينده:به اميد فردا، به اميد روشنايی و به اميد روزی که ديگر هيچ قلمی نشکند!

--------------------------------------------------------------------------------

"ياد عزيزانمان را بر سر مزارشان در گورستان امام زاده طاهر کرج از ساعت 14 تا 16 روز جمعه 17 آذرماه 85 گرامی می داريم. وسيله اياب و ذهاب در ميدان ونک, خيابان ملاصدرا و ميدان جنب انقلاب دانشکده پزشکی تا ساعت 13 فراهم است."

پيام سيما صاحبی

زخم ها و دردهايمان
بی پايان
خشم هايمان
درگلو خفه
چه می خواهند از ما
اين تک تازان شبانگاهي؟

در سالروز جان باختگان راه آزادی قلم و انديشه، محمد مختاری و محمد جعفر پوينده، سپاس می دارم تلاش دوستان و ياران کانون نويسندگان ايران را در تمام مدت اين ٨ سال، چه کسانی که در اين سال های درد و رنج، يک به يک به دنيای خاموشی پيوستند، چه کسانی که به علت خفقان قلم و انديشه در خارج از کشور به سر می برند و بيش از همه کسانی که در ايران هستند و با تلاش خود، سعی کرده اند تا به امروز، به همه فشارها و تهديدها، آرمان های کانون نويسندگان را که تحقق آن به قربانی شدن دو تن از اعضای فعال کانون انجاميده است، پاس بدارند .
چقدر دردناک است که نويسنده ای به خاطر انديشه اش به قتل برسد. ولی بهای آزادی گران است. ديروز، نويسنده تبعيد می شد، زبان بريده می شد، حلق آويز می شد. امروز، نويسنده در يک روز عادي، در روز روشن، از صف نان و گوشت يا در خيابان، در برابر چشم همگان ربوده می شود و به قتل می رسد.
در اين ٨ سال، علی رغم تمام فراز و نشيب ها، کانون به فعاليت خود ادامه داده و حضور فعال خود را در تمام صحنه های بی عدالتی عليه اعضای کانون نويسندگان ايران چه در زندان و چه در حوزه های قلم و انديشه نشان داده است. تا امروز از تشکيل مجمع عمومی کانون نويسندگان جلوگيری شده ولی آنچه که مهم است، حضور زنده کانون در عرصه های مهم فرهنگی و سياسی ايران است.
امسال ۵ سال است که ناصر زرافشان، يکی از اعضای فعال کانون نويسندگان و وکيل شجاع قتل های سياسی آذر ۷۷ در زندان به سر می برد. او ۵ سال از عمر پربهايش را تنها به خاطر دفاع از حريم آزادی قلم در حصارهای تاريک جهل به سر برده است. روزهای درد و شکنجه، روزهای قتل و ترور همچنان ادامه دارد و دامنه را هر روز بر نويسندگان و روزنامه نويسان و همه قلم به دستان اين مرز و بوم تنگ تر می کنند ولی من اميدوارم که روزهای درد و رنج، روزی پايان يابد و نويسندگان ما بدون هيچ تهديد و فشاري، با خلاقيت خود، روزنه های فرهنگی نوينی را بر روی اين ملت بگشايند. به اميد فردا، به اميد روشنايی و به اميد روزی که ديگر هيچ قلمی نشکند!

سيما صاحبی (همسر محمد جعفر پوينده)