«همسرم را دوست نداشتم. اصلا از او متنفر بودم. معتاد بود و هميشه خمار. مدتها بود که ديگر هيچ رابطه اي ميان ما نبود، اما طلاقم نمي داد.»

او همچنين به معاونت در قتل مجيد ـ همسرش ـ متهم است و به اين اتهام به 15 سال حبس محکوم.

«با يکي از دوستان شوهرم که حسين نام داشت، رابطه داشتم. ما همديگر را دوست داشتيم، اما مجيد طلاقم نمي داد. روز حادثه حسين در خانه ما بود که مجيد سر رسيد. من باردار بودم و حال خوشي نداشتم، آمده بود به من سر بزند. او در پشت بام پنهان شد و در فرصتي با کارد آشپزخانه چند ضربه به شوهرم زد و سپس با آمپول هوا او را از پا در آورد.»

زهرا هيچ گاه در محضر دادگاه به زناي محصنه اقرار نکرده است. اعترافات او مربوط به تحقيقات فني – پليسي است که شامل بازجويي با کتک هاي بسيار بي رحمانه است. حسين نيز، که رييس کاروانهاي زيارتي و مداح است، به قتل اعتراف کرده، اما اتهام زنا را نپذيرفته است. هر چند دادگاه به استناد آزمايش DNA فرزند متولد شده زهرا را از آن حسين مي داند و بر همين پايه نيز حکم رجم (سنگسار) برايش صادر کرده است.

«حسين را دوست داشتم و به همين خاطر تمام سفرهايي که او رييس کاروان بود مي رفتم. سفر زيارتي بود و شوهرم اجازه مي داد. ما از هر فرصتي براي تفريح و با هم بودن استفاده مي کرديم.»

نام زهرا رضايي اکنون در ليست زنان سنگساري بند نسوان زندان رجايي شهر کرج است و پرونده حسين نيز اکنون در مرحله استيذان است و حکمش تاييد شده است.

منبع خبر

تاریخ: 10/29/2006