گروه های مدافع حقوق زنان در هند ساليان زيادی است که برای قانونی ويژه خشونت خانوادگی در تلاش بوده اند و به اجرا درآمدن اين قانون جديد در اين کشور را گامی مهم تلقی می کنند. جيل مک گيورينگ، گزارشگر بی بی سی، می گويد بسياری از مدافعان حقوق زنان همچنين از اين که اين قانون ابعادی گسترده دارد بسيار خشنودند.

وضعيت حقوقی زنان در قبال خشونت خانگی در بسياری از نقاط جهان همواره باعث نگرانی گروه های مدافع حقوق بشر بوده است.

کيم قطاس، گزارشگر بی بی سی در مورد کشورهای عرب می گويد آمار دقيق و قابل اعتمادی از خشونت خانوادگی در منطقه خاورميانه وجود ندارد. خشونت خانگی موضوعی تابو در اين منطقه و در ميان جوامع مسلمان تلقی می شود. وی می گويد در بسياری از کشورهای عرب قانونی مشخص برای مجازات خشونت خانگی وجود ندارد. برای نمونه، مردانی که در اردن و سوريه دست به قتل "ناموسی" می زنند معمولا با مجازات های خفيفی روبرو می شوند.

گفته می شود در اين دو کشور نيمی از قتل ها در ارتباط با قتل ناموسی است؛ زنان کتک خورده پس از مراجعه به پليس دوباره به خانه بازگردانده می شوند و تجاوز جنسی - با اين که به طور گسترده رخ می دهد - به ندرت گزارش داده می شود.

گزارشگر بی بی سی می گويد با اين حال تحولاتی در اين زمينه آغاز شده است؛ به تازگی در سوريه گزارشی در باره خشونت خانگی منتشر شد که در آن گفته شده 25 درصد از زنان اين کشور مورد ضرب و شتم مرد خانواده هستند.

در گوشه ديگری از جهان و در گرجستان گزارش ها حاکی است که دولت اين کشور اولين قانون منع خشونت خانگی را معرفی کرده است. طبق اين قانون قربانيان خشونت خانگی به حقوق بيشتری دست يافته اند. هرچند که مدافعان حقوق زنان می گويند تا اجرای صحيح اين قانون راه درازی در پيش است.

در گرجستان نيز دسترسی به آمار قابل اعتماد امری نادر است اما پليس تفليس می گويد ماهانه بيش از 200 گزارش خشونت خانگی به دست آنها می رسد.

در اين جامعه محافظه کار مسيحی خشونت خانگی معمولا موضوعی خصوصی محسوب می شود و مورد پيگرد قانونی قرار نمی گيرد.

قانون جديد هند

قانون جديد هند از همه زنان در خانه و خانواده - مادران، خواهران، فرزندان دختر، متاهل ها و مجردها - دفاع می کند.

اما، اکنون سوال اصلی اين است که اين قانون تا چه حد به اجرا درخواهد آمد.

برخی از گروه های مدافع حقوق زنان از اين که دولت مرکزی برای اجرا و حمايت از اين قانون امکانات و منابع لازم را تخصيص نداده است گله مند هستند.

برای مثال، آنها می گويند دولت بايد برای ساخت خانه های امن و آموزش مددکاران اجتماعی بودجه ای در نظر می گرفت. موضوع دسترسی زنان به اين گونه امکانات نيز از جمله نگرانی ها مدافعان حقوق زنان در هند است.

قانون جديد برای زنان اين فرصت را فراهم می کند که مستقيما به دادسراها شکايت کنند و لازم نيست که در ابتدا به پليس مراجعه کنند. اما اين روش هميشه امکان پذير نيست.

در هند مراجعه به پليس محلی آسان نيست به ويژه اگر ماموران پليس نسبت به موضوع خشونت خانگی بی تفاوت باشند.

مجازات مردی که دست به خشونت خانوادگی زده است نيز روشی مفيد نيست چون مثلا در روستاها زندانی کردن مرد باعث می شود که زن و فرزندانش با مشکلات اقتصادی زيادی روبرو شوند.

زنان از قشرهای مختلف جامعه در معرض خشونت خانوادگی هستند. زنان روستايی بی بضاعت، که اغلب بی سواد نيز هستند، اگر کمکی از خارج از محيط زندگی خود نداشته باشند احتمالا نمی توانند از مزايای اين قانون استفاده کنند.

وضعيت در مورد زنان طبقه متوسط جامعه به گونه ای ديگر دشوار است. در اين طبقه گفتگو در مورد خشونت خانگی يک تابو و موضوعی خصوصی در خانواده ها قلمداد می شود.

قانون منع خشونت خانگی هند، قانونی مهم است اما آنچه جامعه هند در دراز مدت با آن روبروست مبارزه با نگرش مردم اين کشور و اين باور گسترده است که شوهر حق دارد زن خود را کتک بزند.
بی بی سی