زندانی رنگها می دانید یعنی چه؟ یعنی من.

من که از چهار سالگی، زندگی ام را با رنگها تقسیم کرده ربودم، در آستانه 17 سالگی آنها را گم کردم.

سرخ کبود را به جای لاجورد گرفتم و جای آسمانی، خاکستری پاشیدم من رنگها را گم کردم و اینک تنها چهره ای که هر روز در برابرم دیده می گشاید، دیوار است.

من دل آرا دارابی، 20 ساله، متهم به قتل، محکوم به اعدام، سه سال است که با رنگها و فرمها و واژه ها از خودم دفاع می کنم. این نقاشی ها سوگندی است به جرمی ناکرده.

تا مگر رنگها مرا به زندگی بازم گردانند.

از پشت دیوارها به شما که به دیدن نقاشی هایم آمده اید سلام و خیر مقدم می گویم

افتتاح: جمعه 28 مهر ماه 1385 از ساعت 4 تا 8 بعد از ظهر

سایر روزها: 16 تا 20 این نمایشگاه تا 4 آبان برقرار است

نشانی: دروس، شهید کماسایی، شماره 42، تلفن: 22541589

پی نوشت: دل آرا زندانی عشق کودکی است. زندانی گناهی ناکرده. زندانی حکمی که بر اساس تحقیقات قضایی صادر نشده. دل آرا محکوم است به اعدام. مرگ به خاطر گناهی که هرگز مرتکب آن نشده است.