ترجمه این مقاله و سایر مقالات روزنامه لوموند به معنی تائید نظرات آن نیست، بلکه در اختیار گذاشتن نظرات پرتیراژترین روزنامه فرانسوی که در ضمن بیان گر نظرات تعداد مهمی از سیاستمداران فرانسوی است، می باشد. مترجم.
در مدت کوتاهی، بحران در مرزهای اسرائیل و لبنان در واقع به سه جنگ تبدیل شد.
جنگ مرگ آور بین حزب الله و اسرائیل، مبارزه برای آینده لبنان (سوریه) و درگیری آمریکا و ایران در مورد ساختار منطقه ای خاورمیانه.

در واقع خلاء دیپلماسی که از سال 2000 منجر به شکست مذاکرات اسرائیل–سوریه شد، عقب نشینی اسرائیل از لبنان، شکست مذاکرات صلح بین اسرائیل و فلسطین، انتخاب جورج بوش در آمریکا و جنگ در عراق از جمله پارامتر هائ مهمی هستند که در این بحران نقش دارند.

به همین دلیل همه تلاش های دیپلماتیک برای دست یابی به یک راه حل در مورد بحران اسرائیل–فلسطین کاملا متوقف شد و حزب الله و سوریه در حالت دفاعی قرار گرفتند.

لبنان :
تصمیم گیری های سیاسی در لبنان نمی تواند بدون موافقت ضمنی (نه رسمی) سوریه و شیعیان لبنان (حزب الله) تحقق پذیرد. حزب الله در لبنان بخشی از قدرت نظامی (ارتش لبنان) را در تصاحب خود دارد و سوریه همیشه توان به هم زدن موازنه در لبنان، فلسطین و عراق را داشته و دارد. به این مسئائل پیروزی حماس در انتخابات اخیر (ژانویه 2006) را هم می توان افزود.

از چندین ماه قبل، حسن نصرالله (رهبر حزب الله) طرح ربودن سربازان اسرائیلی را برای تعویض با زندانیان لبنانی در اسرائیل اعلام کرده بود. در عین حال حسن نصرالله با طرح این عمل می خواست نشان دهد که اگر اسرائیل می تواند وارد خاک اعراب شود، اعراب هم می توانند وارد خاک اسرئیل شوند. حزب الله فقط به دنبال موقعیت و فرصت مناسبی برای اجرای این طرح بود.

در ضمن از نظر حزب الله، هیچ دلیلی برای مخالفت و محکوم کردن این طرح از طرف دمشق و تهران وجود نداشت، نوعی هماهنگی با چشم اندازهای دمشق-تهران که هر دو آنها تحت فشارهای بین المللی قرار دارند.- نا گفته نماند که حزب الله بر این باور است که نیروی مقاومت عرب-اسلامی را رهبری می کند. او سعی دارد نشان دهد که از هیچ چیز هراس ندارد، حتی از طولانی شدن جنگ. حزب الله امیدوار است که از این طریق مقاومت اعراب مرعوب شده از طرف دولت های عربی را برخواهد انگیخت. ولی در این مدت حزب الله تعدادی از کادرهای نظامی اش را از دست خواهد داد و بدون تردید قدرت نظامی اش کاهش خواهد یافت.

ایران :
به عنوان متحد حزب الله و فلسطین، با استفاده از نفوذ ایدئولوژیک و امکانات (مالی–نظامی) و با بهره گیری از وضعیت موجود در عراق و بالا رفتن قیمت نفت، بدون شک به عنوان یک قدرت در صحنه سیاسی منطقه مطرح است.

اسرائیل
نفوذ اسلام در منطقه و تهدید هسته ای ایران، دو فاکتور مهمی هستند که نه تنها برای اسرائیل هراس آورند بلکه در تصمیم گیری¬ها و واکنش¬های اسرائیل نقش اساسی را دارند.
هدف اسرائیل از بین بردن توان مانور حزب الله، بازسازی جو رعب و تهدید و تغییر دینامیک محلی است. در این میان تردیدی نیست که اسرائیل با بمباران شهرها و امکانات زیستی مردم، مخالفت¬های سایر احزاب لبنانی و فشارهای بین المللی را بر خواهد انگیخت.

راکد نگهداشتن پرونده مذاکرات خاورمیانه در طول 6 سال اخیر یکی از اشتباهات اساسی آمریکا است. روشن است که بدنبال فشارهای بین المللی بر دمشق و منزوی کردن سیاسی او، سوریه به دنبال راهی برای بر هم زدن توازن قوا و حضور بیشتر در منطقه می گردد. و باز روشن است که خلع سلاح حزب الله بدون در نظر گرفتن و مذاکره با دمشق-تهران مشکلاتی را به وجود خواهد آورد. این ایده که بدون درنظر گرفتن دمشق-تهران به توان به خلع سلاح حزب الله دست یافت، توهمی بیش نیست. مگر از طریق نظامی، یعنی هدفی که اسرائیل دنبال می کند.

جنگی که به قیمت از دست دادن جان انسان¬های بی¬گناه، ناپایداری در لبنان، رادیکال کردن نیروی جوان در منطقه و ایجاد سلول¬های تروریستی تمام خواهد شد. کمیته بین¬المللی باید به آرامی و محتاطانه این اهداف را دنبال کند :

بر قراری آتش بس، تعویض زندانیان و بر داشتن اولین قدم¬ها برای مذاکره با دمشق با هدف خلع سلاح حزب الله، ایجاد یک نیروی نظامی در مرزهای (اسرائیل-لبنان و فلسطین) و اجرای قطعنامه 1559 سازمان ملل.
در حالی که آمریکاهدف را خلع سلاح حزب الله از طریق منزوی کردن دمشق-تهران مد نظر دارد. در این میان اروپا و سازمان ملل موظفند که آمریکا را از طرق مختلف به راه حل اشاره شده نزدیک کنند.

حاشیه خبری:
سه شنبه شب 25ژوئیه وزیر امور خارجه سوریه همراه با اعتراض، خواستار شرکت در کنفرانس 26 ژوئیه در Rome شد . او چنین چیزی (عدم شرکت در این کنفرانس) راغیر ممکن دانست.

از: رابرت مالی
روزنامه لوموند فرانسه

مترجم: مرجان افتخاری
26.07.2006