Iranian women's Network Association (SHABAKEH)

تجمع آرام با باتوم هاي سبز سركوب شد

تجمع آرام ومسالمت آمیزی که قرار بود در روز 22 خرداد ،روز همبستگی ملی زنان بر گزار شود؛با حمله پلیس و لباس شخصی ها، مواجه شد.میدان هفت تیر ،محل تجمع زنان برای دست یابی و احقاق حقوق ابتدایی شان بود.

این بار تعدا زیادی از زنان و مردان که بیش از هزار نفر بودند در میدان هفت تیر و خیایان های اطراف در ساعت 5 بعد از ظهر جمع شدند ،اما خودروهای پلیس و چندین خودروی ون که زنان پلیس و نیز زنان لباس شخصی را در خود جای داده بود و همچنین پاترول های لباس شخصی اطراف میدان هفت تیر را پر کرده بودند و جمعیت را متلاشی می کردند.

یک اتوبوس و مینی بوس نیز برای دستگیر شدگان پیش بینی شده بود .
تعداد دستگیری های زن و مرد بسیار بود . از جمله ژیلا بنی یعقوب سر دبیر سایت کانون زنان ایرانی ؛ ,ترانه بنی یعقوب ،بهمن احمدی امویی و...مهندس موسوي خوئيني دبير كل سازمان دانش آموختگان ايران، سميرا صدري عضو شوراي سياستگذاري سازمان ، بهاره هدايت ‌دبير كميسيون زنان دفتر تحكيم ، عاطفه يوسفي دبير انجمن اسلامي دانشگاه شريف، علي روزبهاني فعال دانشجويي دانشگاه شريف، سيامك طاهري روزنامه نگار، ليلا محسني فعال دانشجويي دانشگاه پلي تكنيك، وحيد ميرجليلي فعال دانشجويي دانشگاه شريف ، معصومه لقماني فعال دانشجويي دانشگاه الزهرا، امين قلعه‌اي فعال دانشجويي دانشگاه اصفهان، دلارام آرامفر، دلارام علي فعال دانشجويي دانشگاه تهران اعظم الهامي ‌فعال حقوق زنان و كودكان ، شهره كشاورز فعال حقوق زنان و كودكان، زهرا حيات غيبي همسر منصور حيات غيبي عضو هيات مديره سندكاي شركت واحد، فرحناز شريفي و ..

لباس شخصی ها ژیلا بنی یعقوب را با ضربه های سنگین باتوم کتک زدند، به او دستبند زدند و بعد از مدتی که او را در ملا عام با همان حالت نگه داشتند به سمت اتوبوس بردند.

نحوه دستگیری ها هم متفاوت بود زنان پلیس و لباس شخصی که برخی چادر هایشان را از سر در آورده بودند. با باتوم به دنبال دختران می دویدند و دستگیرشان می کردند و مردان همکارشان نیز بدون توجه آنها را مورد ضرب و شتم قرار می دادند.

با توم های کوچک برقی به پهلوی زنان زده می شد و باتوم های بزرگ سبز و سیاه بر سر و پهلوی جمعیت فرود می آمدو نیز اسپری های اشک آور به سر و صورت تجمع کنندگان پاشیده می شد.

در فراخوانی که زنان فعال منتشر کرده بودند تاکید بر تجمع آرام و مسالمت آمیز بود."هیچ یک از امضا کنندگان فراخوان تجمع قصد ایجاد ترافیک و بر هم زدن نظم شهر و ایجاد مشکل برای شهروندان را ندارند. از همه کسانی که می خواهند در تجمع روز 22 خرداد شرکت کنند درخواست می کنیم با آرامش و فقط با حضور خود در پارک جنب میدان هفت تیر اعتراض مدنی و مسالمت آمیز خودرا نشان دهند."

اما ظاهراً این اعتراض مدنی با برخورد غیر مدنی در نطفه خفه شد. هیچ شعاری داده نشد و تنها تراکت هایی که برای برابری حقوق زنان با مردان نوشته شده بود توسط لباس شخصی ها جمع شد و همه چیز به خشونت انجامید.

این زنان باز هم در بیانیه خود تاکید کرده بودند که همچون سال گذشته از سر دادن شعار بپرهیزند و تنها می خواستند با حضور نمادین و صلح جویانه ؛دردها و مشکلات زنان این مرز و بوم را نشان دهند که مسئولان تاب تحمل این حرکت مدنی نمادین را نیاوردند و به آن حمله ور شدند.

اجازه ندادند حتی بگرییم

ساعت 4 و 55 دقیقه میدان هفت تیر

گوشه به گوشه میدان هفت تیر ایستاده اند با لباس های نیروی انتظای و بعضی هم با لباس شخصی و بی سیم به عابران هشدار می دهند درپیاده روها نایستند. . عابران میدان هفت تیر بیشتر زن اند تا مرد، شاید به همین دلیل این بار تجمع اعتراض آمیز زنان علیه تبیض و نا برابی قانونی درکشور در این محل برگزار شد.

آنقدر جو امنیتی سنگینی بر میدان هفت تیر حاکم بود که اندک مهلتی برای سر دادن شعار یا سرودی به دست آمد. پلیس به عابرانی که درباره حضور آن همه نیروی امنیتی سوال می کردند پاسخ می داد : "طرح جمع آوری معتادان است." اما زنانی که جمع شده بودند با پخش کردن اعلامیه هایی که خواسته ها و مطالباتشان را نشان می داد هدف خود را از این تجمع اعلام کردند. روی این اعلامیه های دست نویس نوشته شده بود برابری قانونی، لغو حق تعدد زوجات مردان و... .

نیروی انتظامی با حضور نیروهای پلیس زن نشان داد بار دیگر دربرابر مردم و نه درکنار آنها است رفتارها به قدری خشن بود که نه تنها زنان و مردان ای که درتجمع حضور داشتند بلکه عابرانی را که از ماجراي تجمع چیزی نمی دانستند را نيز بر افروخته بود.

زنان پلیس با باتوم و اسپری های علامت گذار به سمت زنان حمله می کردند . بخشی ا ز این نیروهای زن که برای مقابله با این تجمع حضور داشتند پلیس نبودند و لباس نیروی انتظامی به تن نداشتند. زنان پلیس برای دستگیری زنان ای که در این تجمع حضور داشتند پوشش جادر را کنار گذاشته و با مانتو و شلوارتجمع کننندگان را تعقیب می کردند.

زنانی که بیشتر از طریق دوستان خود یا اطلاعیه های که در اینترنت درج شده بود ا ز این تجمع اطلاع یافته بودند نمی توانستند در یک نقطه کنار هم بایستند و مدام از سوی نیروی انتظامی و مامورین امنیتی تهدید می شدند . زن پلیسی که بدون چادر کنار ایستگاه متروی وسط میدان ایستاده بود باتومی را دور سرش می چرخاند و می گفت: "حضور در تجمع بدون مجوز، غیر قانونی است و مجازات آن حبس است. "

در جریان این تجمع خیلی از دوستان خوبمان را به نا حق دستگیر کردند ؛ ژیلا و ترانه بنی یعقوب،بهمن احمدی ،لیلی فرهادپور و تعداد زیادی از زنان و مردان دیگری که بسیاری از آنها برای کسب خبر و حتی کنجکاوی در این تجمع شرکت کرده بودند.

تا آنجا که می دانیم دستگیر شدگان را سوار بر اتوبوسی کردند و به یکی از کلانتری ها اعزام کرده اند . اما نمی دانیم به کدام کلانتری ؟
وقتی دوستانمان رامی گرفتند اشک می ریختیم و پلیسمان؛ حافظ جان و مال و آبرویمان می گفت:" گریه نکنید... جلب توجه مي شود.. مي خواستيد قبلش فكر كنيد."

امروز 22 خرداد بود سال گذشته لا اقل توانستیم شعاری و سرودی را از گلوی زنان آزاده این سرزمین بشنویم امسال اجازه ندادند حتی بگرییم!
کانون زنان ایراني _