Iranian women's Network Association (SHABAKEH)

* زنان و دختران، قرباني سوءظن*

جنايت‌هاي خاموش و جنايتكاران آزاد، نتيجه‌ي نارسايي و ابهام قوانين جزايي

نگرش همراه با شك و سوءظن بين اعضاي يك خانواده در موارد زيادي زمينه‌ساز خشونت و قتل است كه قربانيان اين نگرش پارانوئيدي غالبا زنان و دختراني هستند كه همسر يا پدر و برادر آنها با شك و سوءظن به نجابتشان، آنها را مورد هجمه قرار مي‌دهند؛ اين زنان، ستم‌ديدگان خشونتي هستند كه اغلب ناشي از توهمات بي‌پايه و اساس است.

به گزارش خبرنگار حقوقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، افزايش اخبار مربوط به اين گونه جنايات درحالي است كه شرع و قانون بر لزوم حفظ حقوق زنان تاكيد دارند؛ اما برخي سنت‌هاي غلط و نقص برخي قوانين جزايي همچنان زمينه ساز خشونت و اين قبيل جرايم است.

*مردى به علت سوءظن به همسرش، او را پس از 29 سال زندگي مشترك، در برابر ديدگان فرزندانش به قتل رساند و با تصور اين كه همسرش به او خيانت مىكرد، با كمال افتخار كشتن زنش را پذيرفت و اظهار ندامت نكرد. *نوعروس 19 ساله‌اي قرباني توهم همسرش شد و با ضربات قمه جان خود را از دست داد و وقتي ماموران تحقيق پرونده ادعاي همسر او مبني بر اين كه همسرش با جوانى به نام «شهاب» رابطه داشته را بررسي كردند معلوم شد شخصى به نام «شهاب» وجود ندارد.

  • مستخدم مدرسه‌اي به دليل شك به رابطه نامشروع همسرش با مدير مدرسه، او را به قتل رساند.

*عروس جواني پس از گذشت 48 ساعت از پيمان زناشويي، توسط همسرش حلق آويز شد.

  • جسد مثله شده زنى كه شوهرش به او مشكوك شده بود در رودخانه كارون پيدا شد.
  • دختر 17ساله پس از مورد تجاوز قرار گرفتن از سوي يكي از مردان فاميل، توسط پدر و برادرانش به آتش كشيده شد، اولياي دم دختر، قاتلان را عفو كردند و گفتند او خودسوزى كرده است؛ متجاوز نيز آزاد است.
  • دختر 15ساله‌اي كه پدرش فكر مى‌كرد مورد تجاوز عمويش قرار گرفته، سر بريده شد.
  • دختر 13 ساله‌اى كه مورد تعدي قرار گرفت، توسط برادرها و با كمك عمويش از بالاى كوه به پايين پرت شد.

*دختر 9ساله به دست پدرش به قتل رسيد. پدر در جلسه محاكمه مدعي شد كه «دايى مريم به او تجاوز كرده بود و من از شرف و ناموسم دفاع كردم.»، دختر 12 ساله‌اى به خاطر همراه داشتن يك كارت تبريك بدون امضا كه نتوانسته بود ثابت كند كارت را از كجا آورده است، به قتل رسيد و ... نمونه‌هايي از اخبار حوادث است كه هر روزه مواردي شبيه به آن را مي‌شنويم و با اظهار تاسفي از كنارش مي‌گذريم بدون آن كه به طور جدي به حق حيات سلب شده از يك انسان بيانديشيم.