صبح با صدای دریافت اس ام اس از خولب می پرم... فرخنده میلاد با سعادت بزرگ بانوی اسلام حضرت فاطمه زهرا و فرا رسیدن روز زن بر شما زنان ایرانی مبارک باد!...ده دقیقه بعد اس ام اس دیگری می رسد... روزتان مبارک ای بزرگ مادران وزنان ایرانی!...کامپیوتر را روشن می کنم. چند تایی افلاین دارم. به جز یکی، بقیه تبریک ولادت با سعادت فاطمه زهرا و روز زن است. می روم سراغ ایمیل ها... باز بساط تبریک به راه است. چند تایی ایمیل هم هست که اختصاصی فرستاده شده است و پس از تقدیر و تشکر از تلاش هایم در راه احقاق حقوق زنان این روز را به من تبریک گفته و برایم آرزوی خوشبختی کرده اند!

تلویزیون روشن است...بساط دمبول و دیمبول به راه. گزارشگر در سطح شهر با زنان گفت و گو می کند. عجب گزینشی!! همه بدون استثنا چادر به سر دارند. بساط ملودی خوانی هم در تلویزیون به راه است. دکلمه های آبدوغ خیاری در وصف مادر....خواندن نامه های کلیشه ای با مضمون ای مادر، ای بزرگترین عشق، ای مقدس، ای جیگر....ببخشید خانم! به نظر شما مهم ترین وظیفه زن چیست؟ رسیدگی به امورات منزل و تربیت فرزندان صالح...ببخشید آقا! دارید برای همسرتون کادو می گیرید؟ بله! ...از همسرتون راضی هستید آقا؟ بله! شکر خدا زن مومنه عفیفه ای قسمتم شد. سرش گرم زندگی و شوهر و بچه اشه... احسنت احسنت... مدیر موسسه زنگ می زند. تبریک خانم سیفی! هرچند هنوز روز شما نیست! چون نه ازدواج کردی و نه مادری، ایشاالله سال دیگه این موقع هم به شما تبریک می گوییم هم به آقاتون!!( عق! تا شوور نکنی به رسمیت شناخته نمیشی. Clear? )

ترافیک... جمعیتی که موج می زند در مغازه های لوازم ارایشی، کیف و کفش، مانتو فروشی، ظرف و ظروف فروش و گل فروشی. دیوار مدرسه راهنمایی که می رفتم: ای زن به تو از فاطمه اینگونه خطاب است/ ارزنده ترین زینت زن حفظ حجاب است.

همچون فاطمه زندگی کن...مرد به معراج بفرست....زهرا وار باش. مادران ایرانی نمونه اند....خسته نباشید زنان خوب ایرانی.... بساط قرمه سبزی هایتان پایدار باد!...تو سری خوریتان فزون تر...دامن معراج فرستادنتان گسترده تر...صبوری و نجابتتان ابدی...نردبان ترقی شوهر و بچه تان باشید و خم نشوید زیر این بار. نمی بینید این همه دمبل و دیمبول راه انداخته ایم برای تجلیل از جایگاه قدسی و خدشه ناپذیر شما؟...به حرف های این چهار تا و نصفی زن فاحشه هم که دم از برابری و مساوات می زنند و حقوق زن گوش ندهید و بدانید و اگاه باشید که قصدشان از بین بردن بنیان استوار خانواده است! سرتان گرم شوهر داری و بچه داریتان باشد و دلخوش کنید به النگویی که امشب شوهر جان برایت هدیه خواهد اورد و اصلن آسمان فکر بزرگوار را با اندیشه زنانی که هر روز و شب در پستو خانه ها کتک می خورند و دم بر نمی اورند، زنانی که سال ها پله های دادگاه ها را برای طلاق و حضانت فرزندشان بالا و پایین می روند ابری نکنید. نمی بینی شهر چه شلوغ است بهر تجلیل از تو؟ مبادا گول حرف های این زنان فمینیست را بخوری که می گویند کار کن و چشم به جیب و کیف پول دیگری نداشته باش! کار تو دلبری است...کار تو مرد را راضی از تخت خواب بیرون فرستادن است و بس...چه کاری مهم تر از این که چشم هایت را خمار کنی و بگویی من نوگل بستانم، بیا من را بچین و برو؟....حیف نیست به جای فکر کردن به بوی مطبوع قرمه سبزی به دخترکانی که به فاحشگی می روند فکر کنی؟ به دست هایت نگاه کن...حیف نیست به بهانه اینکه می خواهم دستم در جیب خودم باشد رگ های آبی دستت بیرون زند و گوشه لاک نارنجی ات بپرد؟ ...گوش به حرف این زن ترشیده ها ندهی که دم از 8 مارس می زنند ها! 8 مارس دیگه چه صیغه ای است؟ واقعن شان تو این است که روزی که زنان کارگر کر و کثیف دست های پینه بسته شان رامشت کرده و فریاد مساوات سر دادند را روز تجلیل از تو نامند؟ بی خیال...امروز روز تو است ای زن خوب و سر براه و نیکو سیرت! ای مادر نمونه فداکار! ای دلبر بی و دست پا که هر شب مرد به معراج می فرستی! ای بره بی زبان! ای مقدس! ... روزت خیلی مبارک بادا! و قرمه سبزی ات پایدار تر بادا!

پ.ن: امروز روز من نیست...روزی که تو سری خوری و فرمانبری را تکریم می کنند...روزی که الگو "زن خوب" را که فرمانبر و پارسا است در بوق می کنند. روز من، روز زبونی نیست. روز من 8 مارس است...روزی که زنان کارگر فریاد برابری سر دادند...قیام کردند علیه ظلم و ستم. 8 مارس به احترام فریاد هایی که از گلو سر دادند، به حرمت پینه های دستان کار کرده شان که برای من خود زیبایی است، به احترام جسارت و شجاعت شان که کتک خورند و تحقیر شدند و زندانی اما آرام ننشستند، تمام قد می ایستم و سر تعظیم فرو می اورم و یکا یکشان را تکریم می کنم. روز من، 8 مارس است.... روزی که زنان صدایشان را به دادخواهی بلند کردند. امروز روز "زن مسلمان ایرانی" است. همین!
امشاسپندان