Iranian women's Network Association (SHABAKEH)

زندانی کردن زنان خشونت نیست و خیلی هم خوب است! / نیره توکلی

کمی که به حرفهای ایشان بیشتر و منطقیتر فکر کردم، دیدم پر بیراه هم نمی گوید در سیخ و سیلی و شلاق حکمتی هست که نه فقط به کاربرنده آن در کنج خانه از آن آگاه است، بلکه قانونگذاران ما هم آن حکمت را از حفظ اند.

26/4/83

تازه از اداره آمده بودم و داشتم با عجله شامی دست و پا می کردم که توجهم به مصاحبه ای که در برنامه شامگاهی شبکه خبر تلویزیون با آقایی از مسئولان مملکتی صورت می گرفت جلب شد. داشت درباره خشونت خانگی آمارهایی می داد و وضعیت آن را در ایران جدی اعلام می کرد. می گفت حتی خط تلفنی هم برای زنان فربانی خشونت در نظر گرفته اند که بتوانند طلب کمک کنند. از 3 هزار مورد خشونت جسمی 1000 مورد خشونت جنسی و ...آن هم فقط در سال 83 در خانواده های ایرانی سخن می گفت. توجه کنید: 3000 مورد خشونت جسمی و 1000مورد تجاوز جنسی، آن هم بیشتر بر ضد دختران و زنان خانواده.

داشتم با خودم فکر می کردم که، چه عجب! بالاخره، صدا و سیما هم فهمید که گاهی در پشت درهای بسته خانواده چه بلاهایی بر سر اعضای بی دفاع خانواده می آید. حالا که این طور است دیگر می شود انتظار داشت که مثلاً خانمی زنگ بزند و بگوید که دارند مرا کتک می زنند یا مثل آن نوعروس نگونبخت شهرستانی، که در عوض طلب پدر به خانواده شوهر فروخته شده بود، بگوید « به دادم برسید!هر کدام از اعضای ریز و درشت خانواده شوهرم دستشان که به من می رسد با شلنگ و آفتابه و سیخ داغ و هر چیزی که دم دستشان باشد، هر بلایی که دلشان میخواهد دارند به سر من می آورند». آن وقت از آن طرف خط بگویند «صبر کن، آمدیم تا خشونتگر و تجاوزکار و زورگو را بنشانیم سر جایش و تو را به خانه امن منتقل کنیم.»

اما با توضیحی که آن مسوول در ادامه مصاحبه داد، خیلی زود فهمیدم که حالا حالاها شلنگ و آفتابه و سیخ داغ در کار است و چاردیواری اختیاری است. توضیح ایشان بدین مضمون بود :
البته، بسیاری از چیزهایی که غربیها خشونت به حساب می آورند، ما بر اساس فرهنگ خودمان نه تنها خشونت به شمار نمی آوریم، بلکه جزو حرمتهای خانواده و حفظ شئون آن می دانیم. مثلاً اینکه زن بی اجازه شوهر از خانه بیرون نرود، خشونت نیست، برای حفظ حرمت خانواده و امنیت خود زن لازم است و از نکات مثبت فرهنگ ماست. چه معنی دارد که زن مثلاً دیروقت شب از خانه بیرون برود؟

کمی که به حرفهای ایشان بیشتر و منطقیتر فکر کردم، دیدم پر بیراه هم نمی گوید در سیخ و سیلی و شلاق حکمتی هست که نه فقط به کاربرنده آن در کنج خانه از آن آگاه است، بلکه قانونگذاران ما هم آن حکمت را از حفظ اند. کلیه وسایلی که از آنها نام بردم، برای حفظ شأن و شوکت و حرمت زنان کشور ما لازم است. درست مثل محرومیت از ارث برابر و یسیاری از حقوق قانونی دیگر که باعث می شود زنان ما ارزش خودشان را در حد امور مادی و دنیوی پایین نیاورند و شأنشان حفظ شود.

در این صورت، می شود هزاران خط تلفنی برای حمایت از قربانیان خشونت خانگی احداث کرد و وقتی که قربانی از این طرف خط می گوید «به دادم برسید! شوهرم دارد مرا می کشد!»، از آن طرف خط به او گفت « ببین، شوهرت اجازه می دهد که برای جلوگیری از کشته شدن، آن هم در این وقت شب، از خانه بیرون بیایی؟»