شرکت کنندگان در نشست امروز هدفشان آگاه کردن ، حساس کردن و همراه کردن مردم با خواسته ها و مطالبات حقوقی زنان در قانون اساسی بود که با برگزاری این نشست گام مهمی در دستیابی به این هدف برداشته شد.

شادی صدر حقوقدان وفعال جنبش زنان با بیان این گفته به "زنان ایران" می گوید: نشست به خوبی برگزار شد و با وجود نگرانیهایی که ما در برخورد نیروهای انتظامی و همین طور سوئ استفاده نیروهای سیاسی برای بهره برداری های منفعتی یا تخریبی داشتیم، هیچ کدام از این اتفاقها نیفتاد و خوشبختانه با تدبیری که همه گروه های زنان از خودشان نشان دادند، توانستیم نشستی برگزار کنیم که بسیار تاثیرگزار بود و حتا کسانی که به این مقوله توجهی نداشتند با کنجکاوی به دنبال این بودند که حرفهای ما را بشنوند. و البته خیلی زود جمع ما چنان زیاد شد که همه محوطه مقابل دانشگاه تهران پر شد.

ارزیابی نوشین احمدی خراسانی فعال دیگر جنبش زنان این است که برای شروع حرکت آگاه سازی زنان نسبت به مسائل زنان ، برنامه خیلی خوب پیش رفت. او جو بوجود آمده در پیرامون نشست را که جوی هیجان زده بود، طبیعی می داند و می گوید: « خیلی طبیعی است که وقتی چندین گروه مختلف از زنان که خواسته ها و نگاههای مختلفی دارند وقتی در یک تجمع حضور پیدا می کنند، به خواسته های گروهی خودشان هم نظر دارند. بنابراین اگر کسی هم در جمعیت شعاری برای آزاد شدن زندانیان سیاسی می دهد، نمی توانیم بگوییم که با خواسته های جنبش زنان منافات دارد، آنها هم ممکن است که خواسته های خودشان را مطرح کرده باشند، ولی حتا اگر این اتفاق افتاده باشد، آنها هم خیلی زود با جمع همراه شدند و شروع کردند به بیان خواسته هایی که صرفا مطالبات زنان بود.»
لیلا موری روزنامه نگار و عضو دیگر جنبش زنان علت مثبت بودن نظرش در مورد نشست امروز را هماهنگ بودن و هدفدار بودن گروههای مختلف در کنار هم عنوان می کند.

ومحبوبه عباسقلی زاده رئیس مرکز کارورزی سازمانهای غیر دولتی زنان که خود از اداره کنندگان این مراسم بود نیز با موفق توصیف کردن این مراسم می گوید: « زنان با این حرکت بلوغ اجتماعی، مدنی و حتا سیاسی خود را نشان دادند و ثابت کردند که به طور مستقل از دنیای مردانه، مدیریت مردانه و سیاستهای مردانه می توانند با نگرشی صلح طلب هم خواسته ها و هم توان خود را نشان دهند.»
او در مورد اتفاقات امروز می گوید: چند بار به وضوح دیدم کنترل جمعیت دارد از دستمان خارج می شود. و فکر می کنم واقعا اگر اینها زن نبودند و حس عدالت خواهی و صلح طلبی زنانه بر جمع حاکم نبود، ممکن بود اتفاق دیگری بیفتد. اما دیدیم که آن جمعیت که لحظه به لحظه هم بر تعدادش افزوده می شد، توانست جمع را به شکلی فمینیستی و مدنی اداره کند.
نسرین افضلی فعال دیگر جنبش زنان با اشاره به نبود بخشی از زنان جنبش در این مراسم که وابستگی های سیاسی دارند می گوید: « برخی از کاندیداهای سیاسی که ادعای حمایت از حقوق زنان را دارند چرا از این مراسم حمایت نکردند؟ مگر این مطالبات زنان نیست؟ پس چرا آنها در کنار این خواسته ها نبودند؟»
افضلی خواسته های زنان پیشرو در جنبش زنان را پیشتر از دموکراسی خواهان اصلاح طلب در ایران ارزیابی می کند.
وی همچنین در مورد تاثیرات این تحصن بر مردم عادی می گوید: « بسیاری از زنانی که از خیابان انقلاب عبور می کردند، با کنجکاوی به شعارهای ما گوش می دادند و بسیاری از آنها با احساس همدلی به جمع ما می پیوستند.
حتا به گفته یکی از آقایان مرد موتورسواری که بر ترک موتورش نشسته بود از ذوقزدگی همسرش وقتی که این شعارها را شنیده بود، می گفت و به او اشاره می کرد که از ترک موتور پیاده شده و وسط جمعیت در حال شعار دادن بود.

زنان ایران
22/3/84