جمع زیادی اززنان پیشرو در جنبش زنان ایران ساعت 17 روز یکشنبه 22 خرداد در مقابل در ورودی دانشگاه تهران و در گرمای تموزی ، بر کف خیابان داغ انقلاب گرد هم حلقه زنان بر زمین نشستند تا خواسته های مدنی خویش را مبنی بر اصلاحات ساختاری در رفع تبعیضهای حقوقی نسبت به زنان در قانون اساسی کشور به گوش همگان برسانند.

زنانی که میعاد آنان امروز در مقابل در ورودی دانشگاه تهران بود، در حالی نشست خود را بر گزار کرده اند که نیروهای انتظامی سعی در متواری کردن ایشان و ممانعت از پیوستن زنان بیرون از این حلقه در دو سوی خیابان انقلاب را دارد.
سیمین بهبهانی شاعر نامدار معاصر و سراینده غزل معروف " دوباره می سازمت وطن" نخستین کسی است که پیش می رود تا رو به جمه نشسته بر زمین و خطاب به هر گوشی که توان شنیدن دارد غزلی دیگر بخواند از همان دست غزلها که شور بر می انگیزد و شعر می کند زخمهای دادجوی انسانی را.

جمعیت زنان معترض با کف زدن و فریادهای " آزادی زن، آزادی همگان است" ، " حقوق ضد بشر ملغی باید گردد" ، " قربانی خشونت آگاه باید گردد"، " عدالت حقوقی کف مطالبات است" و " قوانین زن ستیز منشا استبداد است"، سخنان بهبهانی را بدرقه کردند.
مرضیه مرتاضی لنگرودی نیز در حالی داد سخن را به دست می گیرد که زنان از همه طرف تحت تهدیدهای انتظامی قرار دارند. باتوم و ناسزا میهمان هر زنی است که از گوشه این جمع نشسته بر زمین اندکی فراتر می رود.
مرتاضی در جمعیتی که مدام شعار می دهند و از وضعیت محاصره شدن در نیروهای پلیس نیز ناراضی اند فراخوان این نشست را می خواند.

زنان ایران
22/3/84