Iranian women's Network Association (SHABAKEH)

اعتراضات خیابانی مردم در اهواز

خواست های اولیه ای نظیر داشتن فرهنگ نوشتاری، مدارس و کتاب های درسی به زبان بومی و یا دو زبانه، حداقل هایی است که توجه و رعایت آن از الزامات ابتدایی زندگی در شرایطی نظیر ایران است تا موجب پا گرفتن احساس کهتری و یا برتری بین مردم نگردد.

تجربه بزرگ بشری به ما آموخته است، در هر کجای کرۀ خاکی و در هر زمان، اگر حرکتی اعتراضی از سوی مردم صورت گرفته، دارای ریشه های عمیق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بوده است. گر چه احتمالاً یک یا دو عامل از موارد ذکر شده قویتر عمل می کنند ( بنا بر شرایط خاص ) ولی مطمئناً صرف یک تحریک خاص از سوی یک کانال مشخص یا نامشخص نمی تواند در انگیزش عمومی مؤثر باشد و اعتراض شکل گرفته نشان از وجود مسئله در عمق دارد.

در هفته آخر فروردین ماه، اهواز و چند شهر دیگر خوزستان، شاهد رویارویی مردم و نیروهای نظامی بود که در این درگیری ها متأسفانه شماری کشته و زخمی و تعداد زیادی دستگیر شدند.

اعتراضات خیابانی اعراب ساکن این مناطق به دنبال پخش شب نامه ای صورت گرفت که در آن از یک توطئه دولتی علیه قوم عرب خبر می داد. ( تغییر در ترکیب جمعیتی خوزستان و تغییر نام محلات از اسامی عربی به فارسی و ... ) .

گذشته از اینکه اصولاً موارد ذکر شده در شب نامه صحت داشته یا خیر و یا اینکه پخش این شب نامه از سوی جریانی خاص و در جهت اهدافی خاص در آستانه انتخابات ریاست جمهوری صورت گرفته و یا هر مسئله دیگری که پشت این سناریو نهفته است، باید توجه داشت که سر ریز شدن صبر مردم در زیر فشارهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، زمینه ساز این حرکت بوده است.

در سال گذشته گرانی سرسام آور مسکن، خوراک و پوشاک همچنان ادامه داشت و در ماه آخر نیز شاهد گرانی غیر قابل تحمل میوه و مایحتاج زندگی مردم بودیم بطوریکه این اقلام هم یکی پس از دیگری از سبد مصرف روزانه خانواده های متوسط و فقیر جامعه که اکثریت را نیز شامل می شوند، حذف گردید.

رشد بی رویه فقر، بیکاری، تورم، اعتیاد و فحشاء و ... آنچنان بود که بعضی از مسئولان نیز مجبور به موضع گیری در قبال آن شدند و این در حالی است که اقلیتی از جامعه از طریق رانت خواری و مبادلات تجاری به ثروت های نجومی دست یافته اند. مزید بر این عوامل، نادیده گرفتن حقوق اولیه اقوام گوناگون ساکن ایران ( عرب، ترک، بلوچ و ... ) و ستم و تحقیر ملی این اقوام و همچنین جریحه دار شدن احساست ملی آنان را نیز باید عامل دیگری در این گونه اعتراضات مردمی دانست. از سویی عوامل سیاسی و مهمی که به درستی در تحریک احساسات این اقوام نقش دارد، شرکت ندادن آنان در تعیین سرنوشت سیاسی و اجتماعی شان می باشد.

خواست های اولیه ای نظیر داشتن فرهنگ نوشتاری، مدارس و کتاب های درسی به زبان بومی و یا دو زبانه، حداقل هایی است که توجه و رعایت آن از الزامات ابتدایی زندگی در شرایطی نظیر ایران است تا موجب پا گرفتن احساس کهتری و یا برتری بین مردم نگردد.

مجموعه این شرایط می تواند در هر منطقه از ایران مسئله ساز گردد و اعتراضات مردمی را به دنبال داشته باشد که خواهان بهبود شرایط زندگی خود هستند.

سایت " زنان، ایران، جهان "