" 83" به خط پایان رسید؛ با همه امیدها و هراسها، با همه نویدها و تهدیدها، با همه فرصتها و بن بستها. بر آن بوده ایم تا در مجال گفت و گویی که این رسانه در اختیارمان گذاشته، انعکاسی از وضعیت زنان ایران باشیم.انعکاس شرایطی که خود نیز محصول آن شرایطیم، با همان بیمها و امیدها، با همان مشکلات، با همان امکانات، با همان محدودیتها و با همان اراده ای که بودنمان را به مبارزه ای برای زندگی برتر فرا می خواند. مبارزه ای مثل نبرد آب، برای گذشتن از سنگ، به امید رسیدن به آن نهایت بی نهایت ؛ دریا.

چنین است که ما همه "عا طفه" ایم، ما همه" لیلا". ما همه "کبرا"ییم، ما همه" ژیلا".ما همه دختران و زنانی هستیم که هستنمان را به "چگونه باید باشیم" نزدیک کرده و تلاش می کنیم تا آنچه حق انسانی مان است – نه کمتر و نه بیشتر- از آن خود کنیم.

"84" آماده می شود تا خود را با بهار به زمین برساند. "84" سال پر فراز و نشیبی است در عرصه سیاسی و اجتماعی ایران. می توان گوشه ای به تماشا نشست و منتظر ماند تا چه پیش آید ما را و که را خوش آید! و نیز می توان از کناره میدان به وسط رفت و تکاپو را جای تماشا نشاند.

ما راه دوم را انتخاب کرده ایم و امید داریم بهاری که از راه می رسد برای همه زنان ایران نوید برابری انسانی – بی سلطه جنسیتی – و بالیدن در فضای آزادی، عدالت و حرمت انسانی به همراه بیاورد.

نویسندگان سایت" زنان ایران" سال نو را به خوانندگانشان تبریک می گویند و برای همه سلامتی، شادی و بهروزی آرزو می کنند. سایت همراه با تعطیلات نوروزی به مدت دو هفته بروز نمی شود. امید داریم مثل ابرهای بهاری پر باران برگردیم.