اوین خیالی در «زندانی تهران» / منیره برادران
نمایش زندان و سیمای شکنجه و قتل در دنیای ادبی و هنری ظرافت خاصی می طلبد. اینها تجربه هائی نیستند که انسانها در زندگی معمول کسب می کنند. دنیای زندان عموما ورای تجربه های روزمرگی ماست و از این جهت معمولا نویسندگان در تصویر این حوزه ها احتیاط به خرج می دهند و بندرت به تصویر مستقیم این حوزه می پردازند.
"رفراندوم هسته‌ای" راه حل نیست / منیره برادران
خانم شیرین عبادی برای پیشگیری از ابعاد خطرناک پرونده هسته‌ای ایران پیشنهاد کرده‌اند، حول «اینکه مردم ایران به راستی در ارتباط با پرونده هسته‌ای چه می‌‌خواهند» یک «رفراندوم هسته‌ای» برگزار شود
ادامه مطلب »پس از ۲۵ سال، سال ٦٠ همچنان روی دوش هامان سنگینی می کند / منیره برادران
زخمهای جان سخت طبعا سختگیر هم هستند. تاریخ گذشته بر دوش کسانی که تجربه های تلخی پشت سر دارند، سنگینی می کند. طبعا کسی که مورد سرکوب واقع شده، داغ دیده، مجبور به ترک وطن شده است، تجربه و خاطره دیگری دارد تا کسی که به نوعی از آن وضعیت سود برده است.
*****
«یکجا باید بخشید» یا بهم ریختن مرز حق و نا حق؟ / منیره برادران
آقای اکبر گنجی در جمهوری جمهوریها- مانیفست سوم- و همچنین درمصاحبه با صدای آلمان در تاریخ ٥ ژوئن ٢٠٠٦، بحثی را در رابطه با بخشش گشوده اند. بخشودن کسانی که کشور ما را به آستانه ویرانگی کشانده اند، بحثی است بسیار حساس و ...
چند تامل پيرامون پيشامد سمينار زنان در هانوفر / منيره برادران
اما حادثه سمينار نشان داد كه اين امر به سادگي به فراموش شدن دردهائي كه زندانيان در زندگي روزمره تحمل مي كردند، نمي انجامد. اين زخمها و تجربه هاي دردناك بخشي از حافظه جمعي زندانيان را تشكيل مي دهند.
دركي مخدوش از كميسيون حقيقت / منيره برادران
انتظار خانم وحدتي از كميسيون حقيقت در وهله اول بررسي”خشونت“ اين گروه هاست. به اعتقاد من چنين برداشتي از كميسيون حقيقت، برداشتي وارونه و در همسوئي با نمايندگان و مدافعان جمهوري اسلامي است
"علیه فراموشی"، کتاب تازه ای از منيره برادران، از انتشارات نشر باران سوئد
علیه فراموشی
منیره برادران
نشرباران، سوئد
چاپ نخست 2005
شابک: 0-00-85463-91
www.baran.st
info@baran.st
كشتار سال 67 جنايت عليه بشريت / منيره برادران
جمهوري اسلامي گمان كرده بود مي تواند حقيقت را در گورستانهاي بي نام و نشان دفن كند. بر اين گمان پليد، مادران و همسران و خانواده هاي آرميدگان در آن گورستانها خط بطلان كشيدند.
در بي‌خبری / منيره براداران
فرار شاه را در 26 آذر در روزنامه‌ها خوانديم. از پايين كشيده شدن مجسمه‌هاي شاه از طريق صحنة تكان دهنده و خشونت‌بار سرِ كنده شدة مجسمه‌اي كه آخوندي زير عبايش براي ما تحصن‌كنندگان هديه آورده بود، با خبر شديم.
سفرهاي بي پايان سلطنت به زندانها/ منيره برادران
كتاب”داد بي داد” با سرگذشت سلطنت خانم پايان مي يابد. او خاطره اش را چنين آغاز مي كند: ”پنج ساله بودم كه پدرم عليرضا اعظمي، از سران طايفه بيرانوند را در منزل بروجرد دستگير و به تهران بردند. تاريخ دقيق دستگيري پدرم يادم نيست. فكر مي كنم حدود سال ۱۳۱۲ بود.”
ادامه مطلب »