هر روز خبر خشونت وقتل زنان شنيده مي شود و هر جان آزاده ای را به درد مي آورد. متاسفانه علاوه بر بالا رفتن آمار خودکشي زنان ، شمار قتل های "ناموسي" چه در داخل ايران و چه در خارج از کشوررو به افزايش است.
طي هفته گذشته اطلاعيه ای از سوی "عده ای از فعالان فمينيست در ايران" منتشر شد که در نوع خود برای ما تازگي دارد.
اين اطلاعيه خبر" از قتل صبيعه در سال 1376 در تهران و به دست شوهرش ميدهد".اين اطلاعيه تازگي دارد چرا که فرد مقتول (صبيعه) زني فعال، آزاده و فمينيست است و همسرش (علي چگيني) که در اين اطلاعيه به انجام قتل متهم شده است نيز" در لفظ از مدافعان حقوق کارگران و زنان بود."( به نقل از اطلاعيه تعدادی از فعالان فمينيست ايران)
ما در اين مختصر قصد پرداختن به مقوله خشونت بر زنان و ابعاد فراگير و وحشت آور آن را نداريم .
قصد قضاوت در مورد اين که آقای چگيني مجرم است يا نه را نيز نداريم. و به اين بسنده ميکنيم که ايشان با سکوت 7 ساله خود در خارج از کشورکه امکان طرح موضوع را داشته است ، حد اقل جرمي که مرتکب شده است کمک به لاپوشاني اين جنايت است.
اين مورد نه اولين و نه آخرين مورد است. و ابعاد برخورد به اين مقوله بايستي از حيطه برخورد به يک مورد فراتر رود تا بتوان از آن نتيجه مطلوب را گرفت.
در شرايطي که جنبش زنان به يکي از مهم ترين وزنه ها برای تغيير اين نظام بدل شده است، قصد داريم با انتشار اين بيانيه همه انسان های آزاديخواه را به جدلي جدی حول مسئله زنان ، خواسته های آنها و وظايف مشترکمان در اين رابطه فراخوانيم.
خشونت بر زنان مرز نمي شناسد . اعمال خشونت بر زنان مختص قشر و طبقه و يا مليت ويژه ای نيست . خشونت بر زنان تنها خارج از مدار ارتباطات ما نيست. خشونت بر زنان و کودکان سايه شوم خود را در همه جا گسترده است.
به بحث حول راه های شناخت و مقابله با آن دامن زنيم! اعمال خشونت را در هر شکل و لباسي و با هر بهانه و توجيهي محکوم کنيم !
قتل" صبيعه" برای ما زنگ خطری است که نگاه جدی به اين مقوله را بيش از اين به تاخير نيندازيم.
اين معضل ، معضل همه ما و لانه کرده در کنار ماست! با آن مقابله کنيم!

دسامبر 2004

امضاء کنندگان:

عزيزه شاه مرادی ، پروين ثقفي ، قدسي حجازی ، شادی امين ، ناصر پيشرو ، فاطمه تاجديني ، مهرداد آهنگر ، گيتي ، مينا هاشمي ، ليلا قرايي ، يوليا ، يوله آذری ، آذر درخشان ، پروانه وزيری ، بهرام رحماني ، ماريا رشيدی ، هنريک ، اعظم قرايي ، م. سرخ ، هايده ترابي ، پروين ابراهيم زاده ، هايده درآگاهي ، شکيب ، بهزاد کاظمي ، پروانه قاسمي ، رزا روشن ، جابر کليبي ، مظفر، مهری اووتجن ، ستاره سهيلي ، سهراب مختاری ، زری عرفاني ، کورش ، شکوه ميرزادگي ، منيره کاظمي ، علي کامراني ، ميلا مسافر، هما مرادی ، سوسن يوسفي ، ، نظام صبوری ، فريده هرندی ، همايون ايواني ، گيسو شاکری ، مژده ارسي ، پيام لطفي،حسين شراهي ، ندا نوآور، مريم عظيمي ، سياوش محمودی ، ويدا هوشيار ، چکاوک ، سارا نيکو ، آذر مساوات ، حميلا نيسگيلي، ميهن جزني ، مهشيد راستي ،
و تشکل های زير:
- شبکه سراسری همکاری زنان ايراني
- سازمان زنان هشت مارس
- کميته تعقيب شدگان و زندانيان سياسي-لايپزيگ
- گروه زنان ايراني – فرانکفورت

دوستان ديگری که مايل به امضاء اين اطلاعيه هستند ميتوانند نام خود را به آدرس
post@shabakeh.org ارسال نمايند. به اطلاعيه منتشره در سايت" شبکه" اسامي جديد مرتب اضافه خواهد شد.
از پيشنهاد جهت ارائه راه کارهای عملي نيز استقبال ميکنيم.

دوستان عزيز فراخوان دهنده « با صراحت بگوئيم كه ما چه مي مي گوئيم»

فراخوان شما برای امضاء بر عليه خشونت بر زنان ، در كليت خود مورد تاييد ما نيز هست. اما بنظر ما در اين فراخوان دو كمبود بچشم مي خورد كه بايد روی آن تاكيد شود:
- در فراخوان آمده «ما قصد قضاوت در مورد اين كه آقای چگيني مجرم است يا نه را نداريم و به اين بسنده ميكنيم كه ايشان با سكوت 7 ساله خود در خارج از كشور كه امكان طرح موضوع را داشته است ، حداقل جرمي كه متهم شده است كمك به لاپوشاني اين جنايت است».
- در حالي كه بنظر ما بايد تاكيد شود، تمام كساني كه در اين مدت ، مستقيم و يا غير مستقيم ، از ماجرا خبر داشته و در قبال افشای آن سكوت كرده اند، در لاپوشاني اين جنايت سهيم بوده و بايد اين مسئله از جنبه های مختلف مورد بررسي و تحقيق قرار گيرد و انسانهای آزاده بايد حول اين مسئله به جدلي جدی فرا خوانده شوند.
- 2- در اين فراخوان بايد پيشنهاد تشكيل يك كميسيون حقيقت ياب داده شود كه اميدواريم اين كميسيون بتواند در ادامه كارش به دادگاهي منصفانه ( خارج از جمهوری اسلامي تبديل شود)
- اين كميسيون ميتواند شامل نزديكان ، علاقمندان و صاحب نظران و حقوق دانان باشد.
- ما اميدواريم كه خانواده صبيه هر چه سريعتر برای روشن شدن اين جنايت فعال شده و دوستان و زنان فعال هم چه در ايران و چه در خارج كشور در اين مورد همكاری كنند، ما هم مسلما هر كمكي كه در اين رابطه بتوانيم انجام خواهيم داد.

تشكل مستقل دمكراتيك زنان ايراني در هانوفر
2004. 12. 14