از 3 تا 5 سپتامبر سمينار جمهوری خواهان مستقل و لائيک در پاريس برگزار شد. با اميد و آرزوی فراوان در اين سمينار شرکت کردم. با اين اميد که بالاخره بعد از 26 سال اتحاّدی ميان عناصر مبارز و مترّقی پيش آمده و قرار است احتمالا آلترناتيوئی دمکراتيک و مترقّی در برابر رژيم جنايتکار خلافت آخوندی عرض اندام کند و به جوامع بين المللی نشان دهد که اگر چه رژيم تا خرخره فاسد و تبهکار خمينی هنوز پابرجاست و علتّش فقدان شرايط دهنی بوده ، اکنون به ميمنت و مبارکی اين معضل هم حل خواهد شد و امريکا و متحّدينش را شير فهم خواهد کرد که ايران، افغانستان و يا عراق نيست که مهره هايش را آنجا هم بچيند. بلکه مبارزين راه آزادی و دمکراسی به دست توانای خود اين رژيم جلاّد را سرنگون خواهند کرد.
ولی هنگاميکه تصميم گرفته شد که 11 نفر را جهت تشکيل کميسيونها و پيگيری اسناد سياسی و ساختاری انتخاب کنند، با کمال تاسف مشاهده شد که هر 11 نفر با کمال رشادت و بزرگ منشی و بسيار مترقّيانه يکدست از آقايان برگزيده شده اند، و آه از نهادم بر آمد و يکبار ديگر متوجّه شدم که چرا رژيم زن ستيز خمينی هنوز بر سر قدرت است.
انتظار داشتم که بجای موشکافی در مورد بند بند و ماده های آئين نامه ای، بعد از 26 سال که هميشه در اين مورد بسيار فّعال بوده اند و پر تجربه، امروز، ديگر به راهکارهای عملی جهت سرنگونی و جايگزينی اين رژيم خونخواربا يک رژيم مترقّی بپردازند، و حرفی جديد داشته باشند. آقايان سالهاست که در آئين نامه و اساسنامه نويسی تبحّر کافی يافته اندو در اين زمينه بسيار موشکاف هستند که موی لای درزش نرود. کاری که يک عمر است که با آن سر و کار داريم و مطمئنا هنوز با اساسنامه نوشتن و موافق و مخالف صحبت کردن نتوانسته ايم رژيم را سرنگون کنيم.
با اين اميد که بالاخره زنان و مردان مبارز عزم خود را جزم کرده اند که دست در دست يکديگر اين رژيم منحوس را بعد از 26 سال سرنگون کنند به وجد آمدم و جهت همياری و همگامی با آنها شتافتم.
هيهات که بسياری از اين گل های سرسبد اپوزيسيون رژيم خمينی خود هريک شاه و شيخ قورت داده و بعضا شمشير را از رو بسته و تنها يازده نفر از همجنسان خود را انتخاب کردند. هيئت رءيسه سنّی که ازچهار نفر تشکيل شده بود، با اکراه و تمعنينه بالاخره ميهن جزنی را هم در کنار خود قرار داد. د ر انتخابات بعدی که 11 نفرمرد انتخاب شده بودند، زمانيکه بااعتراض خانمها مواجه شدند، تصميم گرفتند که بعنوان دکور و دل خوش کردن خانمها دو نفر زن به جمع اضافه کنندکه خوشبختانه ميهن جزنی از اين برخورد توهين آميز از زاويه اعتراض کانديداتوری خود را نپذيرفت و دست رد بر سينه ماچوهای ريز و درشت گذاشت.
راستی شما آقايان به کجا می رويد. در هزاره سوّم، قرن بيست و يکم و 26سال سابقه مبارزاتی و ادعای آوانگارد بودن و اپوزيسيون آخوند های متحّجر بودن، زنان را باز هم در کنار خود نمی توانيد ببينيد.
26 سال رنج و شکنج مضاعف زنان، مبارزه تنگاتنگ،تحمّل شکنجه های قرون وسطائی وتجاوز جنسی، آنوقت زمان سهيم شدن در قدرت سياسی آنها را نديده می گيريد.
زنان از روز ازل وجود داشته اند، زنان پنجاه در صد جامعه هستند، 50 درصد سازنده که شما مردان و نيروی کار را توليد و باز سازی میکنند.ولی زنان آخرين کسانی بودند که حّق تحصيل يافتند، آخرين کسانی بودند که به دانشگاه راه يافتند، آخرين کسانی بودند که توانستند حرفه ای را تمرين کنند و آخرين کسانی بودند که حّق رای يافتند.
شما هميشه در صدد حذف و به حاشيه راندن ما زنان بوديد، زنان مبارز از اين نظرارجحيت دارند که هميشه در دو جبهه حنگيده اند ولی اجازه ندادند که آنها را از صحنه سياسی حدف کنيد. متاسّفانه زنان موّفق در عرصه سياست، مجبور شده اند يا تن به ازدواج ندهند، و يا تن به جدائی دهند، ولی باز هم فرزندان شما آقايان را به نيش گرفته و مسائل آنها را عهده دار شدند و با موانع بسيارجنگيده اند ولی تن به خفت و خواری نداده اند و نگذاشنتد که شما آنها را از صحنه سياست حذف کنيد.
وقتی از سهميه 50 درصد صحبت می کنند از حق طبيی خود، آنها را محکوم می کنيد که اگر چنين شود ، آنها دکور خواهند بود. ولی هرگز از دکور شدن مردان سخنی به ميان نمی آوريد.
ثابت کرديد که به شايسته سالاری پايبند نيستيد و باز هم به مردسالاری اعتقاد داريد. چگونه می توان از فقدان کمّيت مساوی زنان در عرصه های مختلف سخن برانيد؟ آيا هرگز به آنها امکان برابر داده ايد؟ البته اگر چنين بود اکنون زنان سياستمدار افزون از مردان در تابلوی اپوزيسيون بودند. اگر باور نداريد، به تعداد دختران دانشجو نگاه کنيد که بالای پنجاه درصد هستند.
هر چه که در توان داشته ايد عليه زنان بکار برديد تا پارالل با شما حرکت نکنند.ما زنان اين درد را با پوست و گوشت خود لمس کرده ايم، ما زنان که همسران به اصطلاح سياسی و مبارز و روشنفکر و مترّقی داشته ايم، بعينه شاهد ديکتاتوری و زن ستيزی همسرانمان بوده ايم، ولی دست از مبارزه نکشيدم و صحنه را ترک نخواهيم کرد زيرا هميشه بطور مضاعف سرکوب شده ايم.
بلی، شما آقايان، اپوزيسيون رژيم آخوند ها هستيد و لی آلترناتيو دمکراتيک و مترّقی آخوند ها نيستيد ، ما به شما رای نخواهيم داد. ما زنان، پنجاه درصد جامعه هستيم و با رای خود می توانيم دولتی را جابجا کنيم، و ديگر خوش باورانه ريش و قيجی را بدست شما يان نخواهيم سپرد تا از حقوق ما دفاع کنيد. ثابت کرديد که ديگر به حسن نيت شما نبايد اعتماد کرد. سرنوشت خود را خود به دست می گيريم و با تمام سنگ اندازیهای شما آقايان در صحنه می مانيم و راديکال پيش می رويم و راه سياست با پدر و مادر را به شما يان می آموزيم و اهل نان قرض دادن به يکديگر جهت حذف جنس ديگر نيستيم تا بلکه، اين بار را به سر منزل مقصود برسانيم. يکبار ديگر ثابت کرديد که نبايد غفلت کرد و زنان بايد تشکّل خود را داشته باشند و شما رفقای نيمه راه را خيلی جدی نگيرند و با دلخوش کردن به شعار های دلپسند همچون، برابری کامل، هژمونی تاريخی مردان تداوم خواهد يافت.
ما زنان اولين قربانيان اين رژيم سفّاک هستيم و بايد بدست توانای خود، رژيم جهل و جنون وخرافه را از پای در آوريم و با يک رژيم مترقّی آن را جايگزين کنيم. اين امر مهم ميسّر نمی شود مگر با حضور فّعال 50 در صد زنان در تمام زمينه ها. ما مردم ايران، بخصوص زنان، به يک آلترناتيو مترّقی که از زنان و مردان بطور مساوی تشکيل شده باشد، احتياج داريم و به خون خفتگان تاريخ مبارزات زنان سوگند ياد می کنيم که ديگر اجازه نخواهيم داد با سهميه های سی و يا چهل در صدی ما را دکور کنيد. ما انرژی شما را آزاد نکرديم تا تحقير و سرکوب شويم، نه هرگز. بيست قرن ما را به چشم جنس دوّم نگريستيد کافيست. ما به مردانی احتياج داريم که از موضع برابر با ما برخورد کنند و برابری کامل را با ادبيات خودشان تعريف نکنند.
و ما به کسانی احتياج نداريم که خوب شعار می دهند بلکه به کسانی احتياج داريم که خوب عمل می کنند و حرف و عملشان يکيست.
درود بر زنانی که با مبارزات آگاهانه خود با تمام موانع و مضايق در سر فصل های تاريخی بهترين تصميمات را گرفتند و جهت جلوگيری از بر باد رفتن شرافت و حيثيت انسانی خود و ديگر هموطنانشان کفن پوشيدند و مرعوب هژمونی مردان نشدند.
شرم آور است اگر سهميه 50درصد را هم آوانس به زنان بدانيم و هم خود را مترّقی و خواهان برابری کامل زن ومرد قلم داد کنيم.

زوريخ سپتامبر 2004
p.w.o@freesurf.ch