جسد زن جواني كه شكنجه شده بود در خانهاش در آمل پيدا شد.
به گزارش خبرنگار «حوادث» ايسنا، به دور گردن اين زن 23 ساله پارچهيي گره خورده بود و يك رشته زنجير آهني به طول سه متر بر پيكر شكنجه شدهاش، بسته شده بود. همچنين آثار زخم و كبودي بر پيشاني و پيكرش ديده ميشد كه نشان ميداد قاتل پس از آزار و شكنجه بسيار، اين زن را به قتل رسانده است.
در تحقيقات اوليه، قتل «سپيده ـ ك» كه از اهالي محمودآباد بود، مشخص شد، وي با شوهرش در آمل زندگي ميكرده است و همسايهها ميگويند اين زن و شوهر به دليل اختلافات خانوادگي هميشه با هم درگير بودند؛ همچنين سپيده همسر دوم شوهرش بود و هوو داشت.
پدر اين زن جوان در بازجويي پليس مدعي شده است: من از شوهر دخترم شاكي هستم، چون اين مرد هميشه دخترم را آزار ميداد و شكنجهاش ميكرد.
براساس اين گزارش، شوهر سپيده اكنون فراري است و ماموران در جست و جوي اين مرد هستند.
يك روانشناس در آسيبشناسي اين حادثه معتقد است: معمولا زنان كتك خورده توسط همسرانشان به دليل نداشتن حامي قانوني، مجبور به سوختن و ساختن هستند، حتي اگر به قيمت جانشان تمام شود.
دكتر خداياري در گفتوگو با خبرنگار «حوادث» ايسنا افزود: متاسفانه در فرهنگ عمومي كشور كتك زدن در هنگام خشم به صورت عادت درآمده و معمولا افراد قادر به كنترل خود در هنگام خشم نيستند، چرا كه در طول تاريخ اغلب مردان ما از اوايل كودكي ياد گرفتهاند در زمان عصبانيت زد و خورد داشته باشند و اين موضوع براي آنها دروني شده است.
اين روانشناس با اشاره به قوانيني كه در برخي از كشورها كه براي دفاع از حقوق خانواده اعمال ميشود، گفت: در اين كشورها مردان بعد از چنين حوادثي به طور جدي مورد پيگرد قرار گرفته و جريمه ميشوند و در مواردي تا مدتها حق نزديك شدن به منزل را ندارند.
وي تصريح كرد: در كشور ما بسياري از آسيبهاي همسران به خاطر تخلفات آنها نيست، بلكه به دليل عدم كنترل نامناسب خشمشان است و اين يك مساله پيچيده رواني است، كه البته با آموزش و كار بيشتر روي فرهنگ قابل درمان است.
خداياري خاطرنشان كرد: تعداد قليلي از مرداني كه همسران خود را كتك ميزنند، دچار هيجانات رواني هستند كه احتياج به درمان دارد و بيشتر همسرآزاريها ناشي از خشم و هيجانات آني مردان است.
دكتر خداياري همچنين در گفتوگو با خبرنگار «حوادث» ايسنا يكي از دلايلي سكوت و اطلاع ندادن به اطرافيان و پليس از سوي زنان كتك خورده و شكنجه شده توسط مردانشان را بيپناهي و نبود قانون حمايتي از آنان دانست و اظهار كرد: برخي از زنان خانهداري كه در معرض شكنجه و آسيب شديد قرار دارند، از ترس اين كه حقوقشان از مراجع قانوني تحقق نيابد و دوباره بايد با شوهر خود زندگي كند، سكوت ميكنند.
خداياري با تاكيد بر اين كه برخي از زنان شكنجه شده از ترس زندگي دوباره با همسرشان سكوت ميكنند، افزود: زماني كه قانون محكم و مدوني در مورد آسيبهاي خانوادگي وجود نداشته باشند، مردان همسر آزار، چنين حقي را براي خود قائل ميشوند.
ايسنا، 27 مرداد 8