در 21 آگوست 2003 دختری به نام «دبی» در ملبورن, استراليا, مورد تجاوز جنسی دو مرد به نام‏های ديويس فورت 33 ساله و استانلی توماس 29 ساله قرار گرفت. آن‎ها در روز روشن با چاقو به دبی حمله کرده و ضمن ضرب و جرح وی, عمل شنيع تجاوز جنسی خود را به انجام رساندند.
«اوا استل», مادر بزرگ 81 ساله دبی که کارمند باز نشسته کتابخانه شهر است, هنگامی‏که از ماجرا با خبر شد, آن‏چنان دچار فشار روحی روانی قرار گرفت که تصميم گرفت انتقام نوه 18 ساله خود را به شيوه خود و شخصا بگيرد.

اوا مي‏گويد " هنگامي‏که در آن شب در بيمارستان به چهره دبی نگريستم, تصميم گرفتم که خود به دنبال اين جانيان بروم. زيرا به اين نتيجه رسيده ام که قانون به سهولت از کنار اين امر خواهد گذشت. من يک اسلحه 9 ميلی متری داشتم و طرز استفاده از آن را بلد بودم . ديوانه هم نبودم که اسلحه ام را تحويل بدهم, وقتی که قانون اجازه صاحب اسلحه بودن را مي‏دهد. از سوی ديگر, از اين متجاوزين هم نمي‏ترسيدم."
اوا 7 روز را در اطراف محلی که تجاوز در آن صورت گرفته بود, گذراند تا آن‏ها را به دام بياندازد. سرانجام ديد که آن دو به يک هنل در آن حوالي وارد مي‏شوند. اول از همه يک عکس از آن دو گرفت تا برای تأييد شناسايی به دبی نشان بدهد. دبی نيز آن دو را شناسايی کرد.
اوا خود تعريف مي‏کند " به هتل باز گشتم. اطاق آنها را يافتم. در را کوبيدم. ديويس فورت در را برويم گشود. درست به وسط دو پايش شليک کردم. جايی که بيشتر از هر قسمتي در بدن درد ايجاد مي‎كند. بعد به درون اطاق رفتم و به سوی آن ديگری, استانلی, نشانه رفتم, در حالي‏که ملتمسانه از من مي‏خواست که از وی بگذرم. سپس به اداره پليس رفتم و خود را تسليم کردم."
اوا مي‎گويد: " آن دو ديگر هرگز به کسی تجاوز نخواهند کرد. ديويس هم آلت تناسلی و هم بيضه های خود را از دست داده است. به بيضه های استانلی صدمه وارد شده است. اما دکترها توانستند آلت تناسلی وی را نجات بدهند. وی "مردی" خود را از دست نداده است, ولی به‏هرحال آنگونه که بايد و شايد هم نمي‏تواند از آن استفاده کند."
مطابق گفته ايوان دلپ, پليس شهر " هر دو مرد در شرايط فيزيکی بدی هستند ولی بايد خيلی خوشحال هم باشند که پس از آنچه که بر سر آن‏ها آمده است, اکنون زنده هستند."
حال, مجريان قانون در استراليا مانده اند که با اين مادر بزرگ چه بايد بکنند. آنچه که وی انجام داد شايد قانون‏شکنی باشد, ولی بسيار سخت است که يک زن 81 ساله را به زندان بياندازند. به‏خصوص اين‏که بر طبق اخبار رسيده, 3 ميليون نفر مردم ملبورن نه تنها به دفاع از اين مادر بزرگ برخاسته اند, بلکه وی را برای گرفتن مدال کانديد کرده اند.
فراموش نکنيم که اجازه قانونی داشتن اسلحه، يکی از عواملی است که خود نقش بسزايی در بالا رفتن خشونت دارد. از سوی ديگر, از آنجايی که دولت استراليا به اقدامات اساسی و جدی در مقابل تجاوزات و احجافات به زنان , که تجاوز جنسی نمودی از آن است, دست نمي‏زند, کار به جايی مي‏کشد که گاها مردم خود شخصا قانون گذار و مجری مي‏شوند. اوا در چنين شرايطی دست به چنين عملی مي‏زند. آيا اگر اوا اقدام مستقيمی در اين مورد نمي‏کرد, تا چند وقت ديگر ديويس و استانلی به چنين اعمالی ادامه مي‏دادند و چند زن ديگر مورد تجاوز قرار مي‏گرفتند؟ آيا قانون در صدد پيگيری شکايات دبی و هزاران زن قربانی ديگر بر مي‏آمد؟
عدم اعتماد به دولتمردان در مورد تغيير شرايطی که در آن خشونت و تجاوز عليه زنان مرتبا باز توليد مي‏شود, البته که نتايج اين چنانی را هم بدنبال دارد. اوا, افسانه نوروزی, کبرا رحمانپور و بسياری زنان گمنام ديگر قربانيان اين شرايط هستند.