سايت زنان ايران

هنگامي که در آن عصر سرد نخستين روز زمستان سال پيش،فريبا داوودي مهاجر رو به جمع زنان فعال در سازمان هاي غيردولتي که در زير زمين انجمن حمايت از آسيب ديدگان اجتماعي نشست مشترکي را آغاز کرده بودند، گفت:« ...فرقي نمي کند درپشت بام يا زير زمين با تکيه بر ثروت انديشه مشترکمان به فکر سازماندهي باشيم.» شايد پيش بيني نمي کرد که اين بار در يک بعد ازظهر بهاري، يکشنبه بيستم ارديبهشت، محل ملاقات اين زنان فضاي باز پشت کافي شاپ خانه ي هنرمندان باشد.اگرچه که اين قرار ابتدا در داخل کافي شاپ و با ذخيره ي جا از قبل هماهنگ شده بود اما مسئول خانه هنرمندان به محض آنکه تقريبا تمام زنان گرد هم آمدند و خواستند که با تغيير وضع صندليها گفتگو را آغاز کنند از اين کار ممانعت کرد و گفت، که غير قانوني است. بنابر اين به پيشنهاد« بهدخت رشديه» همگي به فضاي باز رفتند تا بلکه د رآنجا مجالي براي حرف و سخن با يکديگر را بيابند.عده اي روي زمين نشستند، بعضي روي لبه ي پله و چند نفر هم ايستادند.« نيره توکلي» هنوز صحبتش را شروع نکرده بود که سه مامور نيروي انتظامي د ربالاي سر جمع حاضر شدند.گويا مسئول يا حراست خانه ي هنرمندان خبرشان کرده بود و آنها اينقدر سريع رسيدند که رکورد غول چراغ جادو! را شکستند. اگرچه که نيره توکلي بي توجه به آنان سخنانش را ادامه داد اما چند نفري با اين ماموران مشغول گفتگو شدند.مامورين بعد از گذشت يک ربع وقتي ديدند تنها گناه اين زنان اينست که د راين فضاي باز (که در گوشه و کنارش عده اي مشغول ورزش و عده اي ديگر به تفرج مي پرداختند) فقط با يکديگر حرف مي زنند،تجمع را آرام ترک کردند.

نيره توکلي پيشنهاد داد که همچون موضوع اعتراض به صداوسيما، اين بار صداي اعتراضمان را به«گزينش»بلند کنيم که مصداق ظلم به زنان است.که البته خيلي مورد استقبال ديگران قرار نگرفت.اکثريت اعتقاد داشتند که بايد طبق قطعنامه ي پاياني که در گردهمايي اعتراض بر عليه برنامه هاي زن ستيزانه ي صدا و سيما خوانده و امضا شد تا رسيدن به مطالباتمان دست از اعتراض بر نداريم.که البته همان افراد اعتقاد داشتند که بايد همچنان خشونت بر عليه زنان را نيز دنبال کرد.نيره توکلي مسئله ي خشونت و کنوانسيون منع همه گونه اشکال تبعيض بر عليه زنان را جزو کارهاي دنباله دار اين جمع خواند و دوباره بر نقش تبعيضي گزينش د رمحيط کار که مانند سدي در برابر زنان به حذف آنان يا عدم ترقي انها در محيط کار مي انجامد تاکيد کرد اما باز اکثريت ادامه ي اعتراض به صداو سيما را قبول داشتند.« نوشين احمدي خراساني»
گفت:«ما تا با به حال بيشتر حول محورمسائل حقوقي زنان کار مي کرديم و با گردهمايي که همگي بر عليه صدا وسيما انجام داديم وارد حوزه ي فرهنگ شديم که خيلي مهم است پس بنابر اين بايد آن را دنبال کنيم.يک کميته تشکيل شود و در زمانهاي معين گزارشي از روند برنامه هاي صدا وسيما تهيه کند تا بعدها مرجعي باشدبراي نظارتهاي آينده».

شايد در همين زمان بود که سه تن ديگر از مامورين نيروي انتظامي بالاي سر جمع حاضر شدند.همه سرگرم حرف بودند و سعي مي کردند به آنها بي توجه باشند. مامورين با صدايي آهسته مدام اين پرسش را تکرار مي کردند که«خانمها اين جا چه خبر است؟»البته کسي هم جوابشان را نمي داد.تا اينکه بهدخت رشديه با آنها مشغول مذاکره شد.بعد از مدتي که مامورين رفتند،رشديه از جمع خواست که اين گفتگو را تمام کنند و برنامه را براي دفعه بعد بگذارند چراکه مامورين مجوز تجمع خواسته اند و گفته اند که با عده اي نيرو براي پايان دادن به اين تجمع بر مي گردند.
اما اکثريت اهميتي ندادند و گفتند که بايد ادامه دهيم.

اين نشست درفضاي باز پشت کافي شاپ خانه ي هنرمندان دقيقا راس ساعت 7عصر پايان يافت.شما فکر مي کنيد مکان بعدي آيا فرهنگسراي بانو خواهد بود؟